مریم گلینی - کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی ، گرمسار ، ایران
ناصر علی پور - کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی ، گرمسار ، ایران
سعید صفری - کارشناسی ارشد، گروه حشره شناسی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی ، گرمسار ، ایران

به منظور بررسی اثر کاربرد اتانول و متانول بر کیفیت پس از برداشت و طول عمر گل های شاخه بریده میخک(Dianthus caryophyllus)، آزمایشی به صورت طرح آماری کاملا تصادفی با ۸ تیمار، ۳ تکرار و هر تکرار حاوی ۵ شاخه گل و در مجموع ۱۲۰ شاخه گل بریده میخک انجام گردید. تیمارها شامل اتانول و متانول هر کدام با سه سطح ۲، ۴ و ۶ درصد به همراه ساکارز ۳ درصد بود. ساکارز ۳ درصد و آب مقطر هم بعنوان شاهد در نظر گرفته شدند. صفات مورد ارزیابی شامل وزن تر نسبی، وزن خشک، جذب محلول، شاخص ثبات غشاء سلول، آنتوسیانین گلبرگ، کلروفیل کل برگ و عمر پس از برداشت گل ها بود. نتایج نشان داد که تیمار اتانول ۴ درصد به همراه ساکارز ۳ درصد بیشترین تاثیر را بهبود صفات مورد ارزیابی مانند وزن تر نسبی، وزن خشک، جذب محلول، شاخص ثبات غشاء سلول و عمر پس از برداشت گل ها داشت و تیمار متانول ۴ درصد به همراه ساکارز ۳ درصد بیشترین تاثیر را بهبود صفاتی مانند آنتوسیانین گلبرگ و کلروفیل کل برگ داشت. بیشترین عمر پس از برداشت گل ها با ۷/۹ روز در تیمار اتانول ۴ درصد به همراه ساکارز ۳ درصد و کمترین با ۲/۵ روز در تیمار شاهد بود. نتایج آماری بیانگر معنی داری اثر ساده تیمار، زمان و اثر متقابل تیمار×زمان در وزن تر نسبی، وزن خشک، جذب محلول، شاخص ثبات غشاء سلول و عمر پس از برداشت گل ها در سطح ۱ درصد بود، ولی در آنتوسیانین گلبرگ و کلروفیل کل برگ، اثر ساده تیمار در سطح ۱ درصد و اثر ساده زمان و اثر متقابل تیمار×زمان در سطح ۵ درصد معنی دار بود. بنابراین می توان بیان نمود که کاربرد پس از برداشت اتانول و متانول موجب بهبود عمر پس از برداشت و برخی صفات کمی و کیفی گل میخک، نسبت به تیمار شاهد و ساکارز گردید.

اتانول, عمر پس از برداشت, متانول, میخک