طراحی پیکربندی یک رانشگر تکمولفهای هیدرازینی۱۰ نیوتنی
عنوان مقاله: طراحی پیکربندی یک رانشگر تکمولفهای هیدرازینی۱۰ نیوتنی
شناسه ملی مقاله: JR_JSST-12-1_002
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JSST-12-1_002
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
حدیثه کریمایی - استادیار / گروه علوم فضایی، پژوهشکده سامانه های فضانوردی، پژوهشگاه هوافضا، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، تهران، ایران
محمدرضا سلیمی - استادیار / گروه علوم فضایی، پژوهشکده سامانه های فضانوردی، پژوهشگاه هوافضا، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، تهران، ایران
حسن ناصح - استادیار / گروه علوم فضایی، پژوهشکده سامانه های فضانوردی، پژوهشگاه هوافضا، وزارت علوم، تحقیقات و فناری،تهران، ایران
احسان جوکاری - کارشناس پژوهشی / گروه علوم فضایی، پژوهشکده سامانه های فضانوردی، پژوهشگاه هوافضا، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
حدیثه کریمایی - استادیار / گروه علوم فضایی، پژوهشکده سامانه های فضانوردی، پژوهشگاه هوافضا، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، تهران، ایران
محمدرضا سلیمی - استادیار / گروه علوم فضایی، پژوهشکده سامانه های فضانوردی، پژوهشگاه هوافضا، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، تهران، ایران
حسن ناصح - استادیار / گروه علوم فضایی، پژوهشکده سامانه های فضانوردی، پژوهشگاه هوافضا، وزارت علوم، تحقیقات و فناری،تهران، ایران
احسان جوکاری - کارشناس پژوهشی / گروه علوم فضایی، پژوهشکده سامانه های فضانوردی، پژوهشگاه هوافضا، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، تهران، ایران
در این مقاله، طراحی و جانمایی اجزای مختلف یک رانشگر تکمولفهای هیدرازینی ۱۰ نیوتنی با تمرکز بر محاسبات طراحی انجام شده است. براین اساس، یک نمونه مهندسی از این رانشگر ساخته خواهد شد. رانشگر مذکور به صورت ماژولار دارای سه بخش اصلی است که عبارتند از: سامانه انژکتور، محفظه تجزیه و نازل. به کمک روشهای تحلیلی، پارامترهای اصلی برای هر یک از این بخشها تعیین و برای بخش بعدی مورد استفاده قرار گرفتهاند. همچنین رفتار و عملکرد کلی سامانه رانشگر به ازای شرایط محیطی و خصوصیات ماده پیشران مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. ماژول اول، انژکتور، از نوع جریان پیچشی با ورودی های مماسی است که مخروط اسپری توخالی با زاویه متوسط، ایجاد مینماید. ماژول دوم، محفظه تجزیه حاوی گرانولهای کاتالیست است که ابعاد آن محفظه بر مبنای معیار حداکثر تجزیه ۴۰% آمونیاک و عدد ماخ محفظه ۰۲/۰ انتخاب شده است. ماژول سوم نیز نازل تخلیه است که به صورت مخروطی ساده طراحی شده است. طراحی بدنه بیرونی این سه ماژول، بر اساس ملاحظات جانمایی، محدودیت وزن و دومنظوره بودن (قابل استفاده در آزمونهای سرد و گرم زمینی)، انجام شده است. در نهایت تایید نتایج طراحی در این مقاله با مقایسه با پارامترهای اصلی طراحی یک نمونه واقعی صورت پذیرفته است.
کلمات کلیدی: رانشگر تک مولفهای, انژکتور, نازل تخلیه, محفظه تجزیه, کاتالیست
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1327621/