مجتبی وکیلی ازغندی - Department of Materials Engineering, Faculty of Engineering, University of Gonabad, Gonabad, Iran
علی شیرازی - Department of Mechanical Engineering, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran

در تحقیق حاضر ورق های مسی با استفاده از روش جوشکاری اغتشاشی اصطکاکی و با شرایط مختلفی شامل سرعت ­ها و تعداد پاس های مختلف جوشکاری به هم متصل شدند. نتایج نشان دادند که سختی و استحکام کششی ناحیه متاثر از گرما بعنوان ضعیفترین ناحیه جوش در برخی از نمونه­ ها تا ۳۰ درصد نسبت به فلز پایه کاهش داشته است. ازطرفی کاهش سرعت دوران، افزایش سرعت جابجایی ابزار و افزایش تعداد پاس جوشکاری سبب ریزدانه سازی و بهبود خواص مکانیکی می­شوند. ولی اثر کاهش سرعت دوران و افزایش سرعت جابجایی ابزار بعلت تولید حرارت کمتر مطلوبتر نشان داده شد. بطوریکه ضمن افزایش سختی از ۹۰ به ۱۲۵ ویکرز در نمونه جوشکاری شده با سرعت دوران ۶۰۰ دور بر دقیقه و سرعت جابجایی ۸۰ میلیمتر بر دقیقه، میزان افت سختی در نواحی اطراف جوش همین نمونه معادل فقط ۵ ویکرز بوده است. همچنین مشخص شد که کاهش در اندازه دانه های ناحیه اغتشاشی، ضمن بهبود خواص مکانیکی منجر به افزایش چگالی لایه روئین، جلوگیری از حمله یون­های مخرب کلر و در نتیجه کاهش ۵۰ برابری شدت خوردگی در محیط آب شور دریا می­ شود.

Copper, Friction Stir Welding, Microhardness, Microstructure, Tensile Strength, Corrosion., مس, جوشکاری اغتشاشی اصطکاکی, میکروسختی, ریزساختار, استحکام کششی, خوردگی.