امیر توکلی
مهدی نیکوسخن لامع
جعفر روشنی یان
مهران میرشمس - صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

طراحی مسیر حامل های فضایی از مسائلی است که لزوم استفاده از بهینه سازی در آن بسیار حائز اهمیت می باشد. انجام بهینه سازی با استفاده از حل مسئله کنترل بهینه منجر به یک مسئله با شرایط مرزی مجزا شده که حل آن فقط به صورت عددی ممکن است. از طرفی ایجاد مسئله کنترل بهینه برای مدل های پیچیده کاری بسیار مشکل و حتی غیرممکن است و بنابراین بهینه سازی بر اساس شبیه سازی از جایگاه ویژه ای در این مسائل برخوردار است. در این مقاله، مسیر یک حامل فضایی با استفاده از تعریف ورودی کنترلی به صورت یک تابع پارامتری با توابع مختلف خطی، اسپلاین و بزییر طراحی شده و توسط الگوریتم ژنتیک، مصرف سوخت آن بهینه سازی شده است. نتایج بهینه سازی نشان دهنده این است که توابع بزییر و اسپلاین نتایج خوبی را از لحاظ ارضای شرایط مرزی انتهایی و بهینه گی بارمفید حامل فضایی و همچنین تعداد پارامترهای بهینه سازی ارائه می دهند.

بهینه سازی مسیر, حامل فضایی, الگوریتم ژنتیک, توابع بزییر و اسپلاین