مهسا آفتابی - گروه تنوع زیستی و مدیریت اکو سیستمها، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهرا ن
حسین مصطفوی - گروه تنوع زیستی و مدیریت اکو سیستمها، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
غلامرضا خسروی - گروه علوم و مهندسی آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مجتبی نوری - گروه تحقیقات کاربردی وزارت نیرو، شرکت مادر تخصصی مدیریت منابع آب ایران، تهران

یکی از گامهای اساسی در مدیریت بوم سازگانهای آبی ، ارزیابی وضعیت آنها است. چارچوب DPSIR۱ )محرک-فشار-حالت-اثر-پاسخ( با ارزیابی علل اصلی وقوع وضعیت موجود، تصمیمگیران را در حل بنیادی مساله یاری میکند. چارچوب DPSIR در حقیقت ابزاری است که ازطریق تعیین روابط میان فعالیتهای انسانی و محیطزیست به توصیف مشکلات محیط زیستی می پردازد. این چارچوب زمینه ای را فراهم میکند تا انواع شاخصهای متفاوت با یکدیگر ترکیب شوند و نه تنها تاثیرات محیط زیستی بلکه، تاثیرات اقتصادی-اجتماعی ناشی از تغییرات در وضعیت اکوسیستمها را نیز درنظر می گیرد. بنابراین، اجرای مدیریت یکپارچه برای اهداف مختلف مانند تامین آب کشاورزی، صنعت و شرب و بخصوص حفاظت از تنوع زیستی گونه های گیاهی و جانوری ازجمله آبزیان امری ضروری است و این فرایند با استفاده از رویکرد DPSIR در یک چارچوب عملی قرار میگیرد. به عبارتی دیگر، این رویکرد برای رسیدن به یک پاسخ جامع جهت حفظ تنوع زیستی آبزیان ازجمله ماهیان از طریق شناسایی وضعیت موجود اکوسیستمهای آبی بسیار حائز اهمیت است.

اکولوژی، رودخانه، حفاظت، مدیریت