محمدرضا نیستانی - دکتری برن امه ریزی آموزشی و عضو هی ات علمی دانشگاه اصفه ان، دانشکده عل
حسن ببری - کارشناس ارشد برنامه ریزی آموزشی

گسترش روزافزون فناوری اطلاعات و تقاضای فزاینده برای آموزش عالی موجب شده است که مراکز آموزش عالی همواره به دنبال روش های آموزشی باشند که در مقایسه با رویکرد سنتی آموزش، کارایی و اثربخشی بهتری داشته باشند. آموزش ترکیبی را می توان از راهبردهای نوین آموزشی در مقابل آموزش سنتی دانست. این آموزش را می توان ترکیبی از کلاس درس و آموزش برخط تعریف کرد که خصوصیت راحتی کلاس های برخط را دارد و تا حدودی ویژگی های الگوهای سنتی را حفظ کرده است. پژوهش حاضر با هدف امکان اجرای آموزش ترکیبی از بعد منابع فنی، انسانی، مالی، فرهنگ سازمانی و زمینه اجرای آن از دیدگاه اعضای هیات علمی دانشگاه اصفهان پرداخته است. در این مطالعه پیمایشی، از تعداد 537 عضو هیات علمی، تعداد 116 نفر به وسیله نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری دادها پرسشنامه محقق ساخته بود که به وسیله spss 16 تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که از دیدگاه اعضای هیات علمی امکان اجرای آموزش ترکیبی در مقطع دکتری و در قالب دروس تخصصی امکان پذیر است. همچنین بر ضرورت بسترسازی فرهنگی، آموزش مداوم و حمایت همه جانبه مسولان برای اجرای این آموزش تاکید شد.

آموزش، آموزش ترکیبی، فناوری های اطلاعاتی، امکان سنجی