سیدعلیرضا میرکمالی - استادیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی
حمیدرضا حیدرپور - دانشجوی دوره دکتری حقوق جزا و جرم شناسی

اعتیاد والدین به عنوان یک عامل کاهش کارکردهای مثبت خانواده براساس موازین جرم شناختی، می تواند یک «موقعیت خطرآفرین» برای کودکان حاضر در محیط خانواده محسوب کرد. یکی از مهم ترین مباحث قابل توجه، نحوه پیشگیری از بزه دیدگی کودکان و نوجوانان در خانواده های والد معتاد است. در این زمینه، پیشگیری وضعی از بزه دیدگی کودکان در چنین خانواده هایی، به عنوان یک وظیفه مبتنی بر احساس مسئولیت اجتماعی نسبت به این قبیل کودکان، برای دولت و دیگر نهادهای مربوطه و حتی برای خود والدین مطرح است. این پیشگیری می تواند از طریق کاربست راهکارهای ناظر بر والدین درگیر اعتیاد، عملیاتی گردد. از جمله اصلی ترین راهکارهایی که به منظور پیشگیری از بزه دیدگی کودکان می توان ارائه کرد، ارتقای مهارت ها و توانمندی های والدین در فرزندپروری است که در مورد والدین معتاد، مبتنی بر ترک اولیه اعتیاد و تلاش برای در پیش گرفتن یک زندگی سالم و هدفمند و مبتنی بر احساس مسئولیت نسبت به فرزندان است.

بزده دیدگی کودکان، پیشگیری از بزه دیدگی، خانواده نامطلوب، والدین معتاد، پیشگیری وضعی