محمد صادق صادقیان - گروه مهندسی عمران ، دانشکده فنی مهندسی ، دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی
میلاد باری پور - گروه مهندسی عمران گرایش مهندسی و مدیریت منابع آب، دانشکده مهندسی عمران و منابع زمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
مجتبی انصاریان - گروه حقوق، دانشکده حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
هومن حاجی کندی - گروه مهندسی عمران گرایش مهندسی و مدیریت منابع آب، دانشکده مهندسی عمران و منابع زمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران

از منظر جغرافیای سیاسی، آب از سیاست جدا نیست. قراردادهای آبی بینالمللی همچون معاهدات، پروتکلها و موافﻘتنامههای دو یا چندجانبه موجب کاهش احتمال و شدت اختلاف و مناقشه بین کشورهای ذی ربط میشوند. ۲۸۱ حوضه آبریز مشترک بین ۱۵۱ کشور جهان وجود دارد و بیش از ۴۲ درصد جمعیت زمین در این مناطق زندگی می کنند. با توجه به توزیع ناهمگون آب های شیرین کره زمین، مدیریت منابع آب به ویژه در حوضه های آبریز مشترک یک امر حیاتی برای نیل به بهره مندی حداکثری از این عنصر محدود می باشد. حوضه آبریز دجله، فرات و اروندرود یکی از مهم ترین حوضه های آبریز در ایران و غرب آسیا می باشد که همواره با چالش های مختلفی در زمینه بهره برداری مشترک مواجه بوده است. در این تحقیق سعی شده تا بررسی جنبه های مختلف حوضه آبریز مشترک میان رودان و اروندرود، به واکاوی دیپلماسی آب در این حوضه پرداخته شود و می بایست به این مهم اشاره نمود که با توجه به قراردادها و توافق نامه های متعدد در زمینه بهره برداری از آب های مذکور، همچنان مشکلات و اختلاف نظرهای متعددی در زمینه استفاده مشترک از این آب ها وجود دارد.

دیپلماسی آب, ایران, دجله, فرات, اروند رود