علی سلمانی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علومتربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق، اردبیل، ایران
سیف اله آقاجانی - دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق، اردبیلی، ایران
سجاد قبادزاده - دانشجوی دکتری روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
حسن طاهری - کارشناسی روان شناسی، دانشکده علومتربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سازگاری معنوی در پیش بینی بهزیستی روانی دانشجویان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان شهرستان اردبیل بود که در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ مشغول تحصیل بودند که با روش نمونه گیری تصادفی تعداد ۱۰۰ دانشجو به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی سازگاری معنوی رسولی و همکاران ۱۳۸۸ و پرسشنامه بهزیستی روانی ریف ۱۹۹۸ استفاده شد. داده ها از طریق آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون استاندارد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که بین سازگاری معنوی با بهزیستی روانی دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که تقریبا ۴۳ درصد از واریانسبهزیستی روانی دانشجویان براساس متغیرهای سازگاری معنوی قابل پیش بینی است. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که سازگاری معنوی از متغیرهای مرتبط با بهزیستی روانی دانشجویان می باشد.

سازگاری معنوی، بهزیستی روانی، دانشجویان