میترا پیامی بوساری - School of Nursing and Midwifery zanjan
حسین ابراهیمی - School of Nursing and Midwifery, Tabriz
غلامعلی تقیلو - School of Nursing and Midwifery, Zanjan
حیدرعلی عابدی - Department of Nursing, Islamic Azad University of Khorasgan, Isfahan, Iran
فضل اله احمدی - University of Tarbiat Modarres, Tehran, Iran
حسین باقری - School of Nursing and Midwifery, Zanjan

  چکیده   زمینه و هدف : وقوع تعارض در مشاغل خدمات درمانی ازجمله پرستاری که مستلزم تعاملات گسترده با افراد مختلف است امری طبیعی و اجتناب ناپذیر تلقی می شود. از آنجا که در خصوص علل، انواع و ابعاد تعارضات بین فردی پرستاران بالینی ایران اطلاعات چندانی وجود ندارد این مطالعه با هدف تبیین تعارضات درون گروهی پرستاران انجام شده است.   روش بررسی: مطالعه حاضر با روش کیفی و رویکرد نظریه پایه انجام شد. بدین منظور با ۱۸ نفر از پرستاران بالینی مصاحبه انجام شد. مصاحبه ها عمیق و بدون ساختار بودند. برای تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم اشتراوس و کوربین استفاده شد.   یافته ها : از مصاحبه ها ۳۱۰ کد استخراج شد. طی روند مقایسه و کاهش درون مایه های اصلی تعارضات درون گروهی شکل گرفت. روابط متقابل طبقات و روند شکل گیری تعارضات بین فردی ظهور یافته در قالب مدل ارائه شده ترسیم شده است.   نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه شرایط و جو کاری منشا بروز بسیاری از تعارضات ارتباطی در محیط کار پرستاران بالینی تشکیل می دهند. لذا هر اقدامی درجهت اداره موثر تعارض باید با درنظر گرفتن راهکارهایی برای رفع علل زیربنایی تعارضات و اصلاح شرایط کاری پرستاران صورت گیرد.

Keywords: Conflict, Inter group conflict, Nursing work place, Iran, واژگان کلیدی: تعارضات شغلی, تعارضات بین فردی, پرستار, محیط های بالینی