رضا صمدی کلی - دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران.
کامبیز پوشنه - دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد تهران، تهران، ایران.

هدف: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر سبک های گرفتن قلم بر خوانایی، دقت و سرعت نوشتاری دانش آموزان پایه دوم ابتدایی انجام شد. روش: در یک مطالعه مقطعی، از جامعه مورد مطالعه، ۱۲۰ دانش آموز پسر پایه دوم ابتدایی شهر تهران، پس از بررسی برتری طرفی و پیشرفت تحصیلی به عنوان نمونه انتخاب شدند. این دانش آموزان بر اساس سبک گرفتن قلم، در سه گروه سبک گرفتن قلم با سه انگشت پویا (a)، سبک گرفتن قلم با چهار انگشت (b) و سایر سبک های گرفتن قلم (c) طبقه بندی شدند. سپس با استفاده از چک لیست میزان خوانایی دست خط، آزمون هماهنگی بینایی – حرکتی بیری (VMI)، ویگوریمتر و زمان سنج، به ترتیب، میزان خوانایی خط، دقت نوشتاری، قدرت گرفتن دست و سرعت نوشتاری دانش آموزان ارزیابی گردید. داده ها از طریق روش های آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که سبک های مختلف گرفتن قلم، بر میزان خوانایی خط و سرعت نوشتاری سه گروه تاثیر نداشته، اما بر میزان دقت نوشتاری و قدرت گرفتن دست دانش آموزان موثر بوده است. نتیجه گیری: عملکرد دانش آموزان دارای سبک گرفتن قلم با سه انگشت پویا، در دقت نوشتاری و قدرت گرفتن دست نسبت به دو گروه دیگر بهتر بود، اما عملکرد دانش آموزان هر سه گروه، در میزان خوانایی خط و سرعت نوشتن یکسان بود.