حامد اختیاری - گروه علوم شناختی، مرکز ملی تحقیقات اعتیاد، تهران، ایران.
آرین بهزادی - گروه علوم شناختی، مرکز ملی تحقیقات اعتیاد، تهران، ایران.
علی جنتی - گروه علوم شناختی، مرکز ملی تحقیقات اعتیاد، تهران، ایران.
امیر مقیمی - دانشکده فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

هدف: فرآیند کاهش ارزش تعویقی عبارت است از کاهش ارزش واقعی یک پاداش یا آسیب در اثر به تاخیر افتادن زمان ارائه آن. این فرآیند، یکی از زیر ساخت های تصمیم گیری مخاطره آمیز است. در این مطالعه آزمون کامپیوتری فارسی با منطق استاندارد طراحی و استفاده گردید. روش: در این مطالعه، ۱۰۰ آزمودنی دانشجو (۷۵ مرد)، در هشت مرحله متوالی، میان دریافت ۱۰۰ هزار تومان پس از یک وقفه ثابت و دریافت مقادیر فوری در حال کاهش، یک گزینه را انتخاب می کردند. یافته ها: میزان وقفه های این مراحل عبارت بودند از: شش ساعت، یک روز، یک هفته، دو ماه، شش ماه، یک سال، پنج سال و ۲۵ سال. میانگین نقاط شکست افراد برای مقادیر وقفه به ترتیب عبارت بودند از: ۹۶۲۸۰، ۹۴۳۵۷، ۹۰۳۹۷، ۸۰۷۵۰، ۶۸۸۶۲، ۵۵۶۰۸، ۳۳۳۵۰ و ۱۴۳۰۸ تومان. در این مطالعه، هیچ تفاوت معنی داری بین گروه های زنان و مردان مشاهده نشد. نتیجه گیری: میزان کاهش ارزش تعویقی پاداش ها در مطالعه ما در مقایسه با نمونه های غربی (بر روی ۱۰۰۰ دلار) بیشتر می باشد که ممکن است از عواملی چون نرخ تورم بالا، سوابق اقتصادی ناپایدار، بی اعتمادی به پرداخت پاداش در سال های آینده و بالاتر بودن ارزش ۱۰۰۰ دلار برای یک غربی، نسبت به ۱۰۰ هزار تومان برای یک ایرانی باشد.  

فرآیند کاهش ارزش تعویقی, میزان کاهش ارزش تعویقی پاداش ها, پاداش, ارزش تعویقی و رفتارهای تکانشی, آزمون کاهش ارزش تعویقی, ک نمودار کاهش ارزش تعویقی, آزمون