حامد اختیاری - آزمایشگاه ارزیابی روانشناختی، گروه بالینی، مرکز ملی مطالعات اعتیاد ایران، تهران، ایران.
آرین بهزادی - آزمایشگاه ارزیابی روانشناختی، گروه بالینی، مرکز ملی مطالعات اعتیاد ایران، تهران، ایران.
علی جنتی - گروه عصب شناختی دانشگاه سیسا ایتالیا،رم، ایتالیا.
آذرخش مکری - گروه بالینی، مرکز ملی مطالعات اعتیاد ایران، تهران، ایران.

هدف: در سال های اخیر، تعیین میزان تاثیرگذاری هر یک از عوامل اندازه پاداش یا گزند، دفعات آنها، میزان تاخیر ارائه آنها و احتمال بروز پاداش یا گزند، در تصمیم گیری مخاطره آمیز مورد توجه پژوهشگران علوم شناختی قرار گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مقادیر و دفعات برد و باخت بر آزمودنی ها انجام شد. روش : در این مطالعه مقطعی- تحلیلی، ۱۱۰ دانش آموز پسر سال اول دبیرستان، در مرحله اول به وسیله نسخه فارسی ساده شده آزمون قمار دانشگاه آیووا در دو گروه مجزا مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: بررسی نتایج هر دو مرحله آزمون، نشانگر جهت گیری بیشتر افراد به سمت کارت های B و D (دفعات باخت کم، با مقادیر بالا) (با میانگین انتخاب های ۳۰/۱۰ و ۳۱/۹۰ در آزمون اصلی از ۱۰۰ انتخاب هر فرد) در مقایسه با کارت های A و C (دفعات باخت زیاد، با مقادیر کم) (با میانگین انتخاب های ۱۸/۱۴ و ۱۹/۸۶) بود، به طوری که نمره اصلی آزمون که نشانگر میزان جهت گیری به سمت کارت های سودبخش (C و D) در مقایسه با کارت های ضررده (A و B) می باشد، تا حد ۳/۵ کاهش یافت. این مطلب در مورد میانگین زمان انتخاب از دسته کارت ها نیز صادق بود، بدین ترتیب که افراد از کارت های B و D (در مقایسه با کارت های A و C) با سرعت بیشتری انتخاب کردند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشانگر اهمیت بیشتر دفعات باخت نسبت به مقادیر آن بود، به این معنی که افراد مورد مطالعه، بین کارت هایی که دفعات یکسانی از باخت با مقادیر متفاوت داشتند، تفاوت معنی داری قائل نشدند، اما در بین کارت هایی که مقادیر یکسانی از باخت با دفعات متفاوت (کم و زیاد) داشتند به طور معنی دار به سمت دفعات باخت کمتر سوق پیدا کردند. این مطلب با نتایج مطالعات دیگر متفاوت و بیانگر استراتژی های متفاوت در تصمیم گیری مخاطره آمیز است.