پروین خدارحمی - گروه علوم جانوری، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
شهربانو عریان - گروه علوم جانوری، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
آمنه رضایوف - گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
محمدرضا زرین دست - گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

هدف: در پژوهش حاضر، اثر تزریق درون هیپوکامپی هیستامین به صورت دو طرفه بر رفتارهای شبه اضطرابی در موش های صحرایی حساس شده به مورفین بررسی شد. روش: ابتدا با تزریق مورفین به مدت سه روز و سپس دوره پنج روزه بدون دارو حساسیت ایجاد شد، و سپس با استفاده از ماز به علاوه ای شکل (+) حیوانات آزمایش شدند. یافته ها: تزریق درون هیپوکامپی هیستامین درصد زمان طی شده در بازوی باز و تعداد ورود به بازوی باز را کاهش داد، اما بر فعالیت حرکتی تاثیری نداشت که این اثر اضطراب زایی هیستامین را نشان می دهد. اما تزریق هیستامین در حیوان حساس شده به مورفین، در مقایسه با گروه هایی که سالین دریافت کرده بودند، درصد زمان طی شده در بازوی باز و تعداد ورود به بازوی باز را افزایش داد که نشان دهنده کاهش اضطراب حیوان حساس شده است. نتیجه گیری: تزریق دو طرفه هیستامین در ناحیه هیپوکامپ شکمی، اثر اضطراب زایی بر جای می گذارد که این اضطراب ناشی از تزریق هیستامین در موش های حساس شده با مورفین کاهش می یابد. نالوکسان آثار مورفین را بر اضطراب زدایی آنتاگونیزه می کند.

Sensitization, Histamine, Morphine, Naloxane, Anxiety, Plus-Maz Test, Rat, هیستامین, نالوکسان, مورفین, حساسیت, اضطراب, موش صحرایی