زهرا رمضانی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
آزیتا فراشی - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
علیرضا راشکی - استادیار گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد

امروزه تغییر اقلیم یکی از تهدیدهای اصلی و بالقوه تنوع زیستی در جهان محسوب می گردد. از عوامل مهم تهدیدکننده یتنوع زیستی، تغییرکاربری، کاهش و تخریب زیستگاه های حیات وحش و تبدیل آنها به زمین های کشاورزی و مناطقمسکونی و صنعتی، شکار بی رویه و تجارت حیوانات و گیاهان وحشی، ورود گونه های مهاجم و غیربومی، انواع آلودگی ها،بهره برداری ناپایدار از منابع طبیعی و پدیده های حاصل از فعالیت های انسانی نظیر تغییر اقلیم جهانی می باشد. افزایش دمایزمین، باعث تغییر در بسیاری از جنبه های زیستی گونه ها مثل فنولوژی، فیزیولوژی، ریخت شناسی، چرخه ی جمعیتی وپراکنش گونه ها شده است، که پیش بینی می شود بیشترین تاثیر را روی گونه های دارای پراکنش جغرافیایی کم، گونه هایکوهستانی و گونه های بومی خواهد گذاشت. گرمایش جهانی با تغییر در وضعیت گونه ها، باعث تغییر در دوام و پویایی شبکهغذایی اکوسیستم های آبی و خشکی خواهد شد. تغییر در تنوع زیستی به صورت تغییر در تنوع گونه ها، افزایش مهاجرت،نابودی و حذف برخی گونه ها، طغیان آفات و کاهش مقاومت میزبان ها و افزایش جهش های ژنتیکی رخ می دهد.

تغییر اقلیم، تنوع زیستی، پراکنش گونه ها، حیات وحش، گرمایش جهانی