سیدعمادالدین شاکری - پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، تهران
سعید احمدجو - پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، تهران
سیدمحمدمهدی مرتضوی - پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، تهران
غلامحسین ظهوری - پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون، دانشگاه فردوسی، مشهد

خواص قابل توجه پلی نوربورنن که توسط روش کاتالیستی سنتز میشود، مانند پایداری شیمیایی بالا، مقاومت حرارتی زیاد و دمای تخریب بیش از ۴۰۰ درجه سانتیگراد، مقاومت در برابر پدیده نرم شدگی و همچنین مقاومت در برابر پدیده پیرشدگی، سبب توجه ویژه به این پلیمر طی سالهای گذشته شده است. .[۱]با وجود خواص بسیار عالی پلی نوربورنن وجودمشکلاتی مانند ضعف فرآیندپذیری، تشکیل فیلم ضعیف و شکنندگی غشا منجر به محدودیت استفاده از این پلیمر شده است.[۲] در این پژوهش تلاش شد براساس نتایج مثبت استفاده از کاتالیست دوهسته ای در افزایش وزن مولکولی و فرآیند پذیری منومرهای الفینی، پلیمری با وزن مولکولی بالا جهت افزایش استحکام و با دمای Tg کمتر از ۳۰۰ درجه به جهت افزایش فرآیند پذیری سنتز شود.[۳,۴]