سیدمصطفی میرسلیم

در اواخر ماه های شعبان و رمضان هر سال قمری، اشتیاق ویژه ای تمام وجود علاقه مندان و متخصصان رویت هلال را فرامی گیرد. به علاوه، مقوله ی رویت هلال ماه های رمضان و شوال، به سبب اهمیت فوق العاده ای که از لحاظ دینی برای مسلمانان دارد، همواره شوق انگیز و از حساسیت خاصی برخوردار بوده است. بر اثر ناهماهنگی های ناشی از تعیین و اعلام نا به هنگام رویت هلال شوال سال های ۱۴۱۲ تا ۱۴۱۶ و سال های ۱۴۱۸ تا ۱۴۲۲ و رمضان ۱۴۱۹، افزایش توجه به اخترشناسی و به ویژه بحث درباره ی رویت هلال ضرورت یافت و امکانی فراهم شد تا برای رفع مشکلات ناشی از ناهماهنگی های موجود تدابیری اندیشیده شود و بر همین اساس، کارشناسان مباحث تقویم هجری قمری در ایران، تلاش های گسترده ای را به لحاظ جنبه های علمی و عملی موضوع «رویت هلال» آغاز کردند؛ و گرچه در قلمرو ممالک اسلامی و از جمله در ایران، این موضوع به سبب وابستگی عمیق اوقات شعایر و مناسبت های دینی-به ویژه در اعلام آغاز ماه های رمضان و شوال- همواره از توجه و اهمیت فرهنگی و دینی خاصی برخوردار بوده و هست، مع الوصف، گسترش روزافزون رسانه های جمعی و فراگیر شدن امکانات مخابراتی سبب شد تا اشتباه ها و ناهمخوانی های اعلام رویت هلال ماه های قمری به سرعت آشکار شود. همین مسئله، لزوم بازنگری در روش های استخراج تقویم هجری قمری و هرچه دقیق تر کردن آن را در کشورهای اسلامی موجب گردید.

ماه های رمضان, تقویم