کیهان برزگر

این تحقیق به بررسی جایگاه ایران و عراق در نظام امنیت منطقه ای خلیج فارس در پرتو تحولات جدید سیاست در منطقه می پردازد. از نظر نویسنده با خروج عراق از یک بازیگر تهدیدگر و تغییر ماهیت امنیتی و همچنین با ورود و افزایش نقش عنصر شیعه در تحولات قدرت و سیاست منطقه و به دنبال آن نزدیکی ایران و عراق، شکل گیری یک نظام امنیتی جدید مبتنی بر ویژگی ها و واقعیات سیاسی-امنیتی، فرهنگی و اقتصادی منطقه ضروری است. نویسنده ضمن ارائه بعضی ویژگی های ترتیبات جدید امنیتی به این نتیجه می رسد که بدون همکاری جمعی و متقابل میان تمامی کشورهای منطقه، هیچ نظام امنیت منطقه ای موفق نخواهد بود. دسترسی به تفکر همکاری جمعی نیازمند خروج از برداشت تهدید متقابل و برقراری اتصالات اقتصادی و استراتژیک میان ملتها و دولتهای منطقه خلیج فارس است

ایران, عراق جدید, نظام امنیت منطقه ای, خلیج فارس, ژئوپلتیک, شیعه, نقش, نفوذ