اسماعیل کاووسی
عباس طلوعی اشلقی

اغلب گفته می شود «اگر نتوانید اندازه گیری کنید، نمی توانید مدیریت کنید» و «آنچه قابل اندازه گیری است قابل انجام می باشد.» علی رغم تلاش های وافری که محققین پیرامون سنجش و اندازه گیری «سرمایه اجتماعی» در اقصی نقاط دنیا به عمل آورده اند، متاسفانه یکی از بزرگ ترین نقاط ضعف موجود، فقدان اجماع آنها پیرامون روش اندازه گیری این پدیده می باشد. در این مقاله در راستای ارائه روشی نوین در اندازه گیری سرمایه اجتماعی، نخست به معرفی روش های فازی و اهمیت آن در علوم اجتماعی و مدیریت پرداخته و سپس مزایای به کارگیری منطق فازی را ذکر نموده و در ادامه اهمیت اندازه گیری سرمایه اجتماعی بیان می گردد. با توجه به این مهم که گام نخست در اندازه گیری هر چیزی تعریف صفت و ویژگی مورد نظر می باشد، تعاریفی از سرمایه اجتماعی عرضه شده و به دنبال آن ضمن تاکید بر عدم اجماع محققین در خصوص به کارگیری روش های اندازه گیری سرمایه اجتماعی مدل های کیفی و کمی اندازه گیری تشریح می گردد. در مدل های کیفی، مدل CRLRA و مدل Scat توضیح داده شده و در مدل های کمی نیز الگوی مبتنی بر ویژگی های گروه های اجتماعی، الگوی مبتنی بر تحقیقات پیمایشی و دو الگوی اقتصادی توصیف گردیده و در نهایت روش فازی به عنوان روشی نو برای اندازه گیری سرمایه اجتماعی ارائه می گردد

منطق فازی, اندازه گیری, مدل های کیفی و کمی, اندازه گیری سرمایه اجتماعی, روش فازی اندازه گیری سرمایه اجتماعی