بهاره سازمند

سالهای پایانی سده بیستم و سالهای آغازین هزاره سوم میلادی، با بحث های داغ و مناقشه برانگیز درباره جهانی شدن همراه بوده است. مقامات حکومتی، مشکلات اقتصادی کشور را به فشارهای ناشی از جهانی شدن نسبت می دهند، گردانندگان بنگاههای اقتصادی گوناگون، کوچک تر کردن شرکت های خود را برای ادامه حیات در چارچوب اقتصاد جهانی ضروری می دانند، طرفداران محیط زیست تاثیر مخرب جهانی شدن مهار نشده را فریاد می زنند و پشتیبانان اجتماع های بومی مختلف، نسبت به نابودی خرده فرهنگ ها و فرهنگ های کوچک در برابر موج فراگیر فرهنگ جهانی هشدار می دهند. ولی با وجود کاربرد و اهمیت فراوان جهانی شدن، معنا و مفهوم آن، هنوز چندان روشن نیست. این ابهام، اختلاف و تناقص موجود در مفهوم جهانی شدن از عوامل گوناگونی ریشه می گیرد که چند مورد از آنها را می توان شناسایی کرد. یکی از این عوامل، چندوجهی بودن پدیده یا فرآیند جهانی شدن است. امروزه همه جوانب زندگی در دنیای معاصر، کم و بیش از فرآیند جهانی شدن تاثیر می پذیرند و فرآیند مورد نظر، هم اقتصادی است، هم سیاسی و هم فرهنگی. بی گمان تاکید برهر کدام از جنبه های این فرآیند به تعریف ها و مفهوم بندی های خاص معطوف به مصداق های معین می انجامد