افشین زرگر

در تعاملات بین المللی عوامل ذهنی، روانی و فرهنگی نقش مهمی را ایفا می نمایند به گونه ای که به سطح، نوع و ماهیت روابط شکل داده و تا میزان زیادی به الگوهای دشمنی و دوستی شکل می دهند. البته این بدان معنا نیست که سایر عوامل مانند منافع ملی، شرایط زمانی و جغرافیایی، عامل ساختار و ماهیت نظام بین الملل و... تاثیرگذار نباشد بلکه آمیزه ای از این عوامل به الگوهای تعاملات شکل می دهند. در این نوشتار با عنایت به تاثیرگذاری عوامل متعدد سعی خواهد شد تا از دریچه عوامل نوع اول به موضوع روابط ایران و فدراسیون روسیه نگریسته شود. در بیش از یک دهه اخیر علی رغم گسترش تدریجی روابط ایران و روسیه و رشد همکاری های دو کشور در برخی حوزه ها مانند حل و فصل منازعات منطقه ای و داد و ستدهای نظامی، سطح تعاملات دو کشور هیچ گاه به نوعی اتحاد و ائتلاف عمیق و پایدار نیانجامیده است و در واقع یا به خاطر عدم ضرورت در ایجاد نوعی اتحاد استراتژیک بین دو کشور و یا به دلیل وجود برخی موانع جدی این امر ممکن نگردیده است