صادق میاحی - دانشجوی دکتری،‎ ‎گروه‎ ‎علوم‎ ‎دامی،‎ ‎دانشکده‎ ‎کشاورزی،‎ ‎دانشگاه‎ ‎زابل، زابل، ایران
کمال شجاعیان - دانشیار،‎ ‎گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
مرتضی چاجی - استاد، گروه‎ ‎علوم‎ ‎دامی،‎ ‎دانشکده علوم‎ ‎دامی و صنایع غذایی،‎ ‎دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، اهواز-ملاثانی، ایران
قاسم جلیلوند - دانشیار،‎ ‎گروه‎ ‎علوم‎ ‎دامی،‎ ‎دانشکده‎ ‎کشاورزی،‎ ‎دانشگاه‎ ‎زابل، زابل، ایران

هدف این پژوهش مطالعه آثار استفاده از گیاه خرفه به عنوان یک منبع آنتی اکسیدان گیاهی بر ویژگی های لاشه، کیفیت و پایداری اکسیداتیو گوشت در بره های پرواری نژاد عربی بود. تعداد ۲۱ راس بره نر با میانگین وزن ۵/۱±۲۴ کیلوگرم و سن تقریبی ۱۵±۱۵۰ روز با یکی از تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه (شاهد)، جیره حاوی ۵/۷ درصد و جیره حاوی ۱۵ درصد گیاه خرفه، به مدت ۸۴ روز تغذیه شدند. ویژگی های کیفی گوشت شامل pH، ترکیبات شیمیایی، کیفیت رنگ و پایداری اکسیداتیو در ماهیچه راسته اندازه گیری شد. اکسیداسیون لیپید گوشت، پس از ۱، ۷ و ۳۰ روز ذخیره سازی در محیط یخچال، با استفاده از اسید تیوباربیتوریک (TBARS) تعیین شد. زاویه رنگ یا هیو (Hue) و اشباع شدگی آن یا کروما (Chroma) در تیمارهای حاوی خرفه نسبت به تیمار شاهد پایین تر بود (۰۵/۰>P). شاخص روشنایی (L) در جیره های حاوی خرفه بالاترین مقدار بود (۰۵/۰>P). بالاترین غلظت خاکستر و کمترین رطوبت گوشت در تیمار ۱۵ درصد خرفه مشاهده شد (۰۵/۰P <). مقدار pH گوشت در تیمار شاهد، یک ساعت پس از کشتار کم تر از سایر تیمارها بود (۰۵/۰P <)، اما در ساعت ۲۴ تفاوتی نداشتند. در هر دو گروه تیماری، تغذیه بره ها با خرفه نسبت به شاهد باعث کاهش معنی دار غلظت مالون دی آلدئید گوشت بره ها شد (۰۵/۰P <). نتایج نشان داد که تغذیه گیاه خرفه با بهبود ویژ گی هایی نظیر رنگ و افزایش میزان پایداری اکسیداتیو گوشت، باعث بهبود کیفیت آن شده که شاید بتواند منجر به افزایش ارزش غذایی آن از نظر سلامتی انسان شود. 

ترکیبات فنلی, خرفه, خواص آنتی اکسیدانی, رنگ گوشت, گوسفند