نعیمه شفیعی اپورواری - دانش آموخته کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه شهید باهنر کرمان و معلم دبستان شیخ طوسی روستای ده علی، اداره آموزش وپرورششهرستان راور ، کرمان
مراد یاری دهنوی - استادیار فلسفه تعلیم و تربیت، بخش علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران

به دنبال شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مدارس، ضرورت توجه به برنامه درسی پنهان دانش آموزان بیش از پیش احساسمی شود. هدف اصلی از انجام پژوهش حاضر، فهم تجربه زیسته معلمان و والدین دانش آموزان دوره اول و دوم ابتدایی از برنامهدرسی پنهان و پیامدهای غفلت از نقش این برنامه در پی مجازی شدن تعلیم و تربیت است. روش پژوهش پدیدارشناسی می باشد.داده های لازم از طریق یادداشت های خود زیست نگاری روایت شخصی ۱۲ معلم و مصاحبه کتبی با ۱۰ تن از والدین دانش آموزانجمع آوری شده اند. تحلیل مصاحبه ها با استفاده از الگوی کلایزی انجام شد. پس از استخراج و دسته بندی موضوعی، یافته هایپژوهش حاکی از تاثیر سطوح سه گانه برنامه درسی پنهان در دوران کرونا است. در سطح نخست برنامه درسی پنهان با آگاهی ازجانب نظام آموزشی و بی اطلاعی فراگیران، در سطح دوم با آگاهی فراگیران و بی اطلاعی نظام آموزشی و درنهایت در سطح سومبا بی اطلاعی نظام آموزشی و فراگیران تاثیراتی را بر وجوه تربیتی دانش آموزان به جا می گذارد. در هر یک از سطوح سه گانه فوق،نقش عوامل دینی و اخلاقی، فرهنگی، اقتصادی، بدنی، زیست محیطی، روانی و اجتماعی را که تحت تاثیر برنامه درسی پنهانهستند مورد تحلیل و واکاوی قرارگرفته است. با توجه به نتایج پژوهش، لازم است عوامل تاثیرگذار در برنامه درسی پنهان دراین سطوح موردتوجه معلمان و متصدیان تعلیم و تربیت قرار گیرد و زیرساخت های منسجم و اثربخش برای بهبود و پیش بینیتاثیرات منفی غفلت از برنامه درسی پنهان موردتوجه جدی قرار گیرد.

برنامه درسی پنهان، دوران کرونا، تجارب زیسته، والدین و معلمان