مهدی بازرگان - دانشگاه فردوسی مشهد
محمد رحیم رهنما - دانشگاه فردوسی مشهد
محمد اجزا شکوهی - دانشگاه فردوسی مشهد
سید هادی زرقانی - دانشگاه فردوسی مشهد

امروزه سرقت، به عنوان یکی از گسترده­ترین و فراوان­ترین جرائم در اغلب کشورهای جهان و از جمله در کشور ایران، به یک مشکل فراگیر و جدی از ابعاد گوناگون اجتماعی، اقتصادی و امنیتی تبدیل گردیده است. بر همین اساس پژوهش حاظر در نظر دارد تا به شناسایی و تحلیل فضایی کانون­های جرم­خیز سرقت در کلانشهر مشهد بپردازد. روش تحقیق در این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی- تحلیلی می­باشد. برای تحلیل داده­ها از نرم افزارهای ArcGIS و Surfer استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق، شامل جرائم سرقت است که در محدوده زمانی ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ (۹۱۵۲ مورد) در شهر مشهد به وقوع پیوسته که اطلاعات آن از پلیس آگاهی استان خراسان رضوی اخذ شده است. نتایج تحقیق نشان می­دهد که توزیع فضایی جرائم سرقت در شهر مشهد از الگوی خوشه­ای تبعیت می­کند و مهمترین کانون جرائم سرقت در شهر مشهد بر محدوده خواجه­ربیع انطباق یافته است. همچنین یافته های تحقیق بیانگر آن است که کمترین میزان وقوع جرائم سرقت در شهر مشهد در بین محدوده زمانی مورد بررسی در سال ۹۱ و بیشترین آن در سال ۹۴ اتفاق افتاده است و بیشترین تراکم جرائم سرقت در منطقه ثامن شهر مشهد قرار دارد.

کانون های جرم خیز, جرم, سرقت, GIS, مشهد