علیرضا خسروی خشکدشتی - کارشناسی ارشد رشته مهندسی عمران، گرایش راه و ترابری، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر نوع حرکت موتورسواران در مسیرهای برون شهری و اثرات آن بر ایمنی و ریسک پذیری (مطالعه موردی: گیلان، آزادراه رشت به رودسر) مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور پرسشنامه ای طراحی و روایی و پایایی آن تائید شد. تعداد ۳۹۹ پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از روش معادلات ساختاری نسبت به تحلیل و شناسایی متغیرهای پنهان اقدام شد. به منظور بررسی عوامل تاثیر گذار بر رفتارهای ریسک پذیر موتورسواران پس از انجام تحلیل توصیفی، ابتدا به وسیله مدل لوجیت دوگانه، تاثیر هریک از عوامل بر احتمال رخداد مهمترین شاخص رفتار ریسک پذیر یعنی عدم استفاده از کلاه ایمنی مورد بررسی قرار گرفت. سپس تاثیر این عوامل بر احتمال رخداد سایر رفتارهای ریسک پذیر، از مدل لوجیت چندجمله ای استفاده شد. نتایج نشان می دهد که متغیرهای «رفتار هیجانی»، «ناهنجارهای رفتاری»، «شاخص احساس»، «رفتار خارج از کنترل» و «عدم رعایت مقررات بر اساس شاخص کلاه ایمنی» تاثیر مثبت معنی داری در پیش بینی احتمال رخداد رفتار ریسک پذیر دارد. زیرا برای تمامی این متغیرها در مدل های برازش شده P-مقدار کمتر از ۰۵۰/۰ بوده است و ضریب آن ها در مدل مثبت بوده است. همچنین می توان گفت که متغیرهای «تاهل(متاهل)»، «تحصیلات»، «سن»، «میانگین استفاده از موتورسیکلت»، «مسافت طی شده به وسیله موتورسیکلت، «دلیل استفاده» احتمال رخداد رفتار ریسک پذیر را کاهش می دهد. زیرا برای تمامی این متغیرها در مدل های برازش شده P-مقدار کمتر از ۰۵۰/۰ بوده است و ضریب آن ها در مدل منفی بوده است.

تصادفات موتوری، ریسک پذیری، راه های برون شهری، کلاه ایمنی