لیلا گودرزی
روحا کسری کرمانشاهی

لاکتوباسیلوس ها، گروهی از باکتری های گرم مثبت، بدون اسپور، کروی یا میله ای شکل و کاتالاز منفی هستند که دارای اثرات سود مندی برای میزبان خود می باشند. پری بیوتیک ها نیز مواد غذایی غیر قابل تجزیه و هضمی می باشند که با تقویت انتخابی در رشد و فعالیت تعدادی از باکتری های روده ای به میزبان اثرات مفیدی را می رساند. این مطالعه با هدف بررسی اثر افزودن پری بیوتیک ها به محیط کشت در تولید ترکیبات ضد میکروبی از لاکتوباسیلوس ها علیه پروتئوس میرابیلیس انجام پذیرفته است. در این بررسی خاصیت ضد میکروبی مایع رویی کشت پروبیوتیک ها (لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (ATCC ۴۳۵۶)، لاکتوباسیلوس پلانتاروم (ATCC ۸۰۱۴) لاکتوباسیلوس فرمنتم (PTCC ۱۶۳۸)، لاکتوباسیلوس کازئی (PTCC ۱۶۰۸) و لاکتوباسیلوس رامنوسوس (PTCC ۱۶۳۷)) در محیط MRS براث در حضور و عدم حضور پری بیوتیک های رافینوز، لاکتولوز، ترهالوز، اینولین و ریبوفلاوین بر علیه پروتئوس میرابیلیس (سویه ATCC ۷۰۰۲ و سویه PTCC ۱۰۷۶) به کمک روش انتشار در آگار توسط چاهک (Well Diffusion Agar) انجام شد. نتایج نشان داد که در محیط کشت تجاری MRS براث در حضور پری بیوتیک ها، لاکتوباسیلوس ها بر علیه پروتئوس میرابیلیس هاله عدم رشد بیشتری را در مقایسه با محیط تجاری بدون هر گونه ماده افزاینده ای داشته اند (۰۵/۰p

پری بیوتیک, لاکتوباسیلوس ها, پروتئوس میرابیلیس, فعالیت ضد میکروبی