لیلا ابوالقاسمی فخری - دانشگاه تبریز
بابک قنبرزاده - دانشگاه تبریز
جلال دهقان نیا - دانشگاه تبریز
علی اکبر انتظامی

ویژگی آب دوستی بالا، یکی از مهمترین مشکلات پلاستیک های بسته بندی بر پایه بیوپلیمرهاست و ترکیب آن ها با پلیمرهای سنتزی سازگار با آن ها و استفاده از نانوذراتی مانند نانورس به عنوان پرکننده، روشهای بهبود دهنده ای هستند که در سال های اخیر مورد توجه گسترده ای قرار گرفته اند. یکی از ارزان ترین بیوپلیمرها که کاربرد گسترده ای در صنعت دارد، کربوکسی متیل سلولز (CMC) است و پلیمر سنتزی پلی وینیل الکل (PVA) به علت داشتن ماهیت قطبی، سازگاری خوبی با بیوپلیمرها نشان می دهد. در این پژوهش فیلم نانوکامپوزیت کربوکسی متیل سلولز (CMC)- پلی وینیل الکل (PVA) حاوی مقادیر ۳ تا ۱۰ درصد نانورس مونت موریلونیت (MMT) با استفاده از روش قالب گیری تولید شدند. بررسی ساختار فیلم های نانوکامپوزیت با استفاده از آزمون پراش اشعه X (XRD) حاکی از ساختار لایه لایه۵ فیلم ها در تمام غلظت های نانورس بود. نانوکامپوزیت های حاوی ۱۰% نانورس، ۰۶/۲۹ درصد کاهش در نفوذپذیری نسبت به بخار آب را نسبت به فیلم آلیاژی نشان دادند. کمترین ویژگی آب دوستی سطحی در فیلم های حاوی ۱۰ درصد نانوذره با زاویه تماس اولیه برابر با ۱/۶۵ درجه مشاهده شد. نتایج کالریمتری روبشی افتراقی (DSC) نیز افزایش Tg۶ فیلم حاوی ۳ درصد نانورس را در مقایسه با فیلم فاقد MMT نشان داد و در مقادیر بیشتر نانوذره (۵، ۷ و ۱۰ درصد) پدیده انتقال شیشه ای در فیلم ها مشاهده نشد.

فیلم زیست تخریب پذیر, کربوکسی متیل سلولز, پلی وینیل الکل, نانورس, نانوکامپوزیت