رضا کریمی وردنجانی - دانشجوی دکتری مدیریت مالی، دانشگاه امام صادق علیه السلام، تهران، ایران
حسین حسن زاده سروستانی - استادیار گروه مالی دانشکده معارف اسلامی و مدیریت، دانشگاه امام صادق علیه السلام، تهران، ایران
محمدحسین قوام - استادیار گروه مالی دانشکده معارف اسلامی و مدیریت، دانشگاه امام صادق علیه السلام، تهران، ایران
امیر غفاری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مالی، دانشگاه امام صادق علیه السلام، تهران، ایران

امروزه پدیده بنگاهداری بانکی به یکی از معضلات بزرگ نظام بانکی تبدیل شده است. نظام بانکی اصلی ترین منبع تامین مالی بخش تولید و اقتصاد کشور است که متاسفانه ورود بانک ها به حوزه بنگاهداری توان تامین مالی آنها را برای اقتصاد کشور با چالش های جدی مواجه کرده است؛ البته می توان ادعا کرد که هر نوع بنگاهداری مذموم و ناپسند نیست و اگر حدومرز بنگاهداری در چارچوب قوانین و مصالح کشور توسط بانک ها رعایت گردد، می توان از این پدیده در راستای رونق اقتصاد کشور در شرایط تحریمی بهره برد. هدف از این پژوهش استخراج و شناسایی عوامل موثر بر بنگاه داری بانک ها در ایران است. این پژوهش از منظر هدف کاربردی و از جهت گردآوری داده ها، توصیفی است. همچنین برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزئی بهره گرفته شده است. نتایج این پژوهش، ۱۰ عامل را که منجر به ایجاد بنگاهداری می شود تایید نموده و هر عامل را با توجه به مدل مفهومی ارائه شده، ذیل یکی از متغیرهای پنهان دولت، بانک مرکزی، عملکردهای بانک ها و فضای اقتصاد کلان قرار داده است. در پایان نیز مهم ترین راهکارهای پیشنهادی بیان شده است.

بنگاهداری بانکی, نظام بانکی, بانک مرکزی, حداقل مربعات جزئی, بانک. طبقه بندی JEL: G۳۲, G۲۱, E۵۸, C۱۲