امیر روشن بخش قنبری - ۱. دانشجوی دکتری، مدیریت رسانه،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
مهران صمدی - ۲. گروه ارتباطات دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز،تبریز ،ایران
علی اکبر فرهنگی - ۳. گروه مدیریت رسانه، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

زمینه: اخلاق بیش از آن که فردی باشد پدیده ای اجتماعی است. علم جامعه شناسی، و اخلاق دررسانه ها و نقش آن از آغاز شکل گیری دو نقش متمایز برای آن ها لحاظ شده است: ایجاد آگاهی اجتماعی در جامعه و یک فعالیت تجاری پول ساز و سودآور، که می تواند به عنوان یک مزیت رقابتی در توسعه و بالندگی و خودکفایی رسانه نقش آفرین باشد چرا که رسانه برای ادامه حیات خود  نیازمند کسب درآمد هست، با درک این مهم پژوهش حاضر با هدف بررسی سرمایه اخلاقی به عنوان تقویت کننده الگوی مفهومی اقتصاد رسانه ای انجام پذیرفت. روش: این پژوهش از نوع مطالعات کیفی است که از نظریه داده بنیاد استفاده شده است. مشارکت کنندگان شامل متخصصان و صاحب نظران حوزه رسانه در کشور بودند، که از طریق روش نمونه گیری زنجیزه ای تعداد ۲۰ نفر بعنوان مطلعین کلیدی انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته گردآوری شد. اعتبار و روایی داده ها از دو روش بازبینی مشارکت کنندگان و کدگذاری مجدد توسط خبرگان به دست آمد. داده ها بوسیله کد گذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند، تعداد۵۱ کد باز، ۱۶ مفهوم و  ۵ مقوله  احصاء شد. یافته ها: مقوله های عمده و هسته ای در قالب ابعاد چندگانه شرایط علی از جمله (اخلاق محوری، سرمایه اجتماعی، مسئولیت اجتماعی)، محوری(فن آوری نوین، محتوا سازی، اقتصاد محوری)، شرایط زمینه ای(عوامل فرهنگی، عوامل محیطی، راهبردگرایی، مدیریت منابع)، شرایط مداخله گر(سیاسی گرایی، سوء مدیریت) و پیامدها(جهانی شدن و الگو سازی) به سطح انتزاعی بالاتر ارتقاءداده شد و در نهایت  مدل پارادایمی پژوهش ارائه گردید. نتیجه گیری: نتایج نشان داده است که امروزه اهمیت و توجه به مفاهیم اخلاقی به عنوان یک سرمایه در تمامی حوزه ها بالاخص رسانه به قدری گسترش یافته است که به عنوان مهم ترین مولفه در توسعه به شمار آمده است. از این رو خبرگزاری ها با اتکا و تمسک به سرمایه اخلاقی می توانند در تدوین و اجرای بهینه الگوی اقتصاد رسانه ای و در کسب و کار و تجاری سازی رسانه موفق گردند.

Ethics, Media, Media economics, اخلاق, رسانه, اقتصاد رسانه ای