همایون صفایی - دانشیار گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان
زهرا تاجمیرریاحی - دانشجوی کارشناسی ارشد تکتونیک، دانشگاه اصفهان

با توجه به سابقه بروز زمینلرزه تاریخی در شهر اصفهان و ثبت بیش از چند صد کهلرزه با بزرگی بین 2 الی5 ریشتر در پژوهش های انجام شده توسط کارشناسان امور لرز هخیزی سازمان انرژی اتمی ایران طی سالهای1355 الی 1357 و همچنین طی فعالیت پایگاه لرزه نگاری استان اصفهان در سال های 2000 الی 2003میلادی لزوم توجه به وضعیت لرزه زمین ساختی این محدوده مشخص م یگردد. به علت عدم تطبیق روند این فعالیت ها با معدود گسل های شناخته شده در اطراف اصفهان و با علم به اینکه اولین و مهم ترین قدم در مطالعات لرزه خیزی هر ناحیه شناسایی گسل های فعال می باشد، اهمیت شناسایی گسل های منطقه اصفهان روشن می شود. با پردازش داده های رقومی ماهواره ای، مطالعات صحرایی و به کار گیری کهلرز ههای ثبت شده در شعاع 100 کیلومتری شهر اصفهان وضعیت گسل ها و ویژگی لرزه خیزی آنها مورد بررسی قرار گرفته شده است. در این محدوده تعداد زیادی گسل از جمله 63 گسل فعال مهم شناسایی شدند. این گسل ها ده ها تا صدها کیلومتر درازا داشته و غالباً در شش دسته اصلی با راستای مختلف قرار گرفت ه اند. نتایج به دست آمده حکایت از وجود گسلهای فعال مهمی مانندگسل اصفهان، گسل جنوب اصفهان وگسل شمال شرق اصفهان در حواشی شهر دارد. حداکثر بزرگی زلزله احتمالی MS و بیشینه شتاب افقی به دست آمده به روش تحلیلی، در اثر جنبش دوباره این گسل ها 7/34 ریسشترو0/47 شتاب ثقل زمین تعیین شده است.

زمین لرزه، گسل فعال، سنجش ازدور، بیشینه شتاب افقی، اصفهان