حکیمه مصطفا نجف آبادی - Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran
بهروز رضایی - PhD in Health Services Management, Nursing & Midwifery Faculty, Falavarjan Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran.

مقدمه: سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت یک عامل تعیین کننده مهم وضعیت سلامت در پرستاران است و سلامت پرستاران بر سلامت بیماران اثر می گذارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامتی پرستاران و همبستگی آن با برخی عوامل شغلی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه پژوهش شامل تمام  پرستاران شاغل در بیمارستان فاطمه زهرا نجف آباد در سال۱۳۹۴ بود. تعداد ۱۱۵ پرستار به روش سرشماری انتخاب شدند. داده ها با استفاده پرسشنامه اطلاعات فردی و "پروفایل سبک زندگی ارتقا دهنده سلامتی" (Health-Promoting Life Style Profile II) در شش بعد مسئولیت پذیری سلامتی، فعالیت فیزیکی، تغذیه، رشد معنوی، مدیریت تنش و روابط بین فردی جمع آوری شد. در مطالعه حاضر پایایی ابزار به روش آلفای کرونباخ و آزمون مجدد در نمونه ای ۱۰ نفره به فاصله یک هفته و هم چنین ضریب هم بستگی درون رده ای(ICC) محاسبه شد. داده های جمع آوری شده با نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۱۹ تحلیل شد.  یافته ها: میانگین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامتی پرستاران ۴۴/۲۲± ۱۲۲/۴۲و در سطح متوسط ارزیابی شد. بیشترین نمره در حیطه مسئولیت پذیری سلامتی(۵/۸۳± ۳۲/۴۰) و کمترین نمره مربوط به حیطه های مدیریت تنش(۳/۳۴± ۱۳/۱۳) و فعالیت فیزیکی(۴/۶۷± ۱۳/۴۵) بود. همبستگی معناداری بین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامتی با متغیرهای شغلی نوبت کاری (۰/۰۲۱= P)، درآمد ماهانه (۰/۰۰۲= P) و نوع استخدام (۰/۰۰۱= P) وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به نمرات پایین پرستاران در فعالیت فیزیکی و مدیریت تنش، بهبود رفتارهای ارتقا سلامتی بویژه در ابعاد مدیریت تنش و فعالیت فیزیکی از طریق اجرای برنامه های آموزشی سبک زندگی سالم در پرستاران توصیه می گردد.

Promotion of Health, Health Behavior, Hospital Nursing Staff, Occupational Health, ارتقای سلامت, رفتار سلامتی, کارکنان پرستاری بیمارستان, سلامت شغلی