پریناز آخوند لطفعلی - USWR
محمد علی حسینی - USWR
حمیدرضا خانکه - USWR
مسعود فلاحی خشکناب - USWR
سمانه حسین زاده - USWR

مقدمه:امروزه تعارض به عنوان یک جزء غیر قابل اجتناب در ارتباطات انسانی ساختارهای سلامت است. یکیازمهمترینمهارتهاییکهمشخصهتوانایی فرد درحلتعارضاست،برخورداریازهوش هیجانیمیباشد.پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش هوش هیجانی برتعارض پرستاران انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعهنیمه تجربیتعداد ۵۶ نفر پرستار به صورت تصادفی به دو گروه آزمون (۲۷ نفر) و شاهد (۲۹ نفر) تقسیم شدند. داده ها توسط پرسشنامه جمعیت شناسی، پرسشنامه تعارض شغلی دوبرینو پرسشنامه هوش هیجانی بار آنجمع آوری گردید. اعتبار صوری و محتوایی پرسشنامه ها با نظر خواهی از متخصصین ارزیابی گردید. ثبات درونی پرسشنامه ها با محاسبه آلفای کرونباخ برای تعارض شغلی ۸۵/۰و هوش هیجانی ۹۵/۰ تایید گردید. ابتدا هر دو پرسشنامه توسط پرستاران گروه آزمون و شاهد تکمیل گردید. سپس کلیاتی با مفهوم هوش هیجانی به گروه آزمون آموزش داده شد. یک هفته پس از آموزش هر دو پرسشنامه مجددا توسط هر دو گروه تکمیل گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کای اسکوئر، دقیق فیشر، تی مستقل، تی زوجی و هاپکر در نرم افزار SPSS۵/۱۱استفاده گردید. یافته ها: بین دو گروه آزمون و شاهد از نظر متغیرهای جمعیت شناسی به جز وضعیت تاهل تفاوت معناداری مشاهده نشد. هوش هیجانی کل در دو گروه آزمون و شاهد بعد از مداخله تفاوت معناداری را نشان نداد.در گروه آزمون میانگین نمره هوش هیجانی ارتقاء پیدا کردهوهوش هیجانی کل پس از مداخله معنادار شد (۰۴۹/۰=P). همچنین، نوع تعارض شغلی (۰۰۰۱/۰=P) و نمره تعارضشغلی (۰۰۰/۰=P) در گروه آزمون بعد از مداخله معنادار شد. نتیجه گیری: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که آموزش هوش هیجانی تاثیر مثبت و معناداری در تعارض شغلی پرستاران داشته است.

Job conflict, Emotional intelligence, Nurses., تعارض شغلی، هوش هیجانی، پرستاران