مصطفی حسنعلیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک ، دانشگاه صنعتی اصفهان
محمد علی صفدری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک ، دانشگاه صنعتی اصفهان
سپیده دشتی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک ، دانشگاه صنعتی اصفهان

در این مقاله در ابتدا به منابع تأمین کننده انرژی ریزپرندههای MAV اشاره شده و پس از مشخص نمودن پارامترهای موثر در نگهداشت انرژی این هواپیماها به بررسی استفاده از سلولهای خورشیدی در آنها جهت افزایش مداومت پروازی پرداخته شده است. در قسمت انرژی این ریز پرندهها یک سلول خورشیدی نسل جدید طراحی و بهینه سازی شده که این سلول یک چاه کوانتومی چندگانه میباشد. در گام اول کمیتهای باز دهی کوانتومی و ضریب جذب را با حل معادله شرودینگر و روابط موجود محاسبه و سپس نحوه و میزان تاثیر گذاری پارامترهای ساختاری روی کمیتهای مذکور بررسی و نهایتاً یک ساختار بهینه بدست آمده است. انجام محاسبات این بخش در نرم افزار متلب انجام گرفته است. لازم به ذکر است که استفاده از انرژی خورشیدی تنها یکی از عوامل افزایش مداومت پروازی این ریز پرندهها میباشد. از جمله عوامل موثر دیگر در مداومت پروازی بیشتر میتوان به بهینه سازی ابعاد و شکل پلنفرم و سرعت کروز اشاره نمود که اثر هر پارامتر در نگهداشت انرژی بررسی شده است.

هواپیمایی MAV‌، انرژی هیبریدی ، مداومت پروازی ، سلولهای خورشیدی ، چاه کوانتومی