تاثیر سلامت معنوی پرستاران بخش های ویژه بر ارایه مراقبت معنوی از بیماران بستری

مقدمه: بعد معنوی نقش مهمی در سلامت، خوب بودن و کیفیت زندگی بیماران دارد. کمک در برآورده شدن نیازهای معنوی بیماران عنصر اساسی مراقبت های بالینی شناخته شده است. بنابراین، نیاز حرفه ای پرستاران برای دستیابی به این شایستگی در ارایه مراقبت معنوی منطقی به نظر می رسد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر سلامت معنوی پرستاران بر ارایه مراقبت معنوی به بیماران بود. روش: این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی است که با هدف تعیین تاثیر پرستاری سلامت معنوی در ارایه مراقبت معنوی از بیماران انجام شده است. دو پرسشنامه استاندارد سلامت معنوی پالیتزیان و الیسون و شایستگی مراقبت معنوی وان لئوون و همکاران استفاده شد. پرسشنامه سلامت معنوی بین ۲۱۰ پرستاران از گروه های مختلف شاغل بخش های ویژه توزیع گردید که ۹۰% پرسشنامه ها بازگردانده شد و پرسشنامه مراقبت معنوی به وسیله پژوهشگران برای بررسی مراقبت معنوی ارایه شده توسط پرستاران شرکت کننده در پژوهش به ۵۴۰ بیمار بستری در بخش ویژه تکمیل گردید. پژوهش از شهریور تا بهمن سال ۱۳۹۲ انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی- استنباطی استفاده گردید. یافته ها: اکثر شرکت کنندگان در پژوهش را زنان تشکیل داده اند و محدوده سنی جامعه مورد پژوهش از ۳۰-۲۶ سال و بیشتر آن ها سابقه کار بالاتر از ۵ سال داشتند (۴۱%). ۲/۵۹% از پرستاران دارای سطح سلامت معنوی متوسط و ۸/۴۰% دارای سطح سلامت معنوی بالا بودند. در رابطه با سلامت معنوی ارایه شده به بیمار توسط پرستاران ۸/۵% مراقبت معنوی متوسط، ۴/۵۳% مراقبت معنوی مطلوب و ۸/۳۹% مراقبت معنوی بسیار مطلوب را به بیماران بستری ارایه داده اند. ارتباط معناداری بین میانگین نمره سلامت معنوی و سن (۰۴/۰p<)، سابقه کار و سلامت معنوی (۰۲/۰p<)، آموزش های دیده شده و سلامت معنوی (۰۳/۰p<) و آموزش دیده شده و مراقبت معنوی (۰۲/۰p<) وجود دارد. به طور کلی، ارتباط معناداری بین سلامت معنوی و مراقبت های معنوی (۰۱/۰p<) مشاهده شده است. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که اگرچه اکثر شرکت کنندگان قادر به پاسخگویی به نیازهای معنوی بیماران بودند، ولی برخی از آنان توانایی برآورده کردن نیازهای بیماران را نداشته اند و با توجه به وجود ارتباط بین سلامت معنوی و مراقبت معنوی، توانمندسازی پرستاران در این زمینه و ارایه برنامه های مراقبتی- درمانی برای افراد مبتلا به بیماری های مزمن همچون بیماری های قلبی توسط پرستاران در اولویت قرار گیرد.