Mahmood Reza Atai - Professor, TEFL, Kharazmi University, Tehran, Iran
Hassan Moradi - Ph.D. Candidate, Kharazmi University, Tehran, Iran

Abstract:  Three  decades  ago,  the  theory  of  education  took  a  critical  turn.  From  this perspective,  classroom  is  no  longer  a  public  sphere  of  cultural  assimilation  but  a  site  for identity struggle. The basic argument underlying such an approach is that education cannot be studied in isolation from an analysis of wider social and cultural influences. In such a context, this  study  investigated  Iranian  EFL  teachers‟  perceptions  of  the  basic  tenets  of  critical pedagogy.  To  this  end,  a  mixed  method  approach  was  adopted  and  the  data  were  gathered through in–depth interviews and questionnaires developed by the researchers. The participants of this study included ۲۱ Iranian EFL teachers at the qualitative phase and ۱۲۷ teachers at the quantitative  phase.  Qualitative  data  analysis  included  in-depth  content  analysis  of  oral  data obtained  from  semi-structured  interviews.  Quantitative  data  analysis  involved  descriptive statistics and independent sample  t-tests. The  results indicated that  Iranian  EFL teachers  were supportive  of  the  basic  tenets  of  critical  pedagogy  altogether.  Also,  mixed  findings  were obtained  concerning  their  views  according  to  their  level  of  education  and  field  of  expertise. Based  on  the  findings,  several  suggestions  are  made  for  classroom  management,  materials development, and teacher training programs.   تعلیم و تربیت انتقادی در ایران: کاوش دیدگاه های  معلمان زبان انگلیسی چکیده سه دهه پیش، نظریه آموزشی نگرش انتقادی به خود گرفت. از این منظر، کلاس درس دیگر یک مکان عمومی تحصیل فرهنگ نیست بلکه میدانی است برای کشمکش میان هویت های مختلف . گفتمان اصلی ناظر بر چنین دیدگاهی بر این تفکر که  نمی توان تعلیم و تربیت را جدای از تجزیه و تحلیل اثرات اجتماعی و فرهنگی گسترده تر مطالعه کرد مبتنی است. در چنین شرایطی، این مطالعه به درک معلمان زبان انگلیسی ایرانی از اصول اساسی تعلیم و تربیت انتقادی پرداخت. برای این منظور، یک رویکرد روش ترکیبی اتخاذ و داده ها از طریق مصاحبه های عمیق و پرسشنامه های تدوین شده توسط نگارندگان جمع آوری شد. شرکت کنندگان در این مطالعه شامل ۲۱ معلم زبان انگلیسی در مرحله کیفی و ۱۲۷ معلم در مرحله کمی بودند. تجزیه و تحلیل داده های کیفی شامل تجزیه و تحلیل محتوای عمیق اطلاعات شفاهی به دست آمده از مصاحبه های نیمه ساختار یافته می باشد، و تجزیه و تحلیل داده های کمی نیز شامل آمار توصیفی و آزمون تی مستقل می باشد. نتایج نشان داد که آنها در کل از اصول اساسی آن حمایت می کنند. همچنین، یافته های ناهمگونی در ارتباط با دیدگاه های معلمان بر اساس سطح دانش و حوزه تخصص به دست آمد. براساس یافته های پژوهش،پیشنهاداتی در زمینه اداره کلاس درس، طراحی و تولید مواد درسی، و برنامه های آموزش معلمان ارائه شده است. واژه های کلیدی: آموزش انتقادی، تعلیم و تربیت دموکراتیک، عدالت آموزشی، توانمندسازی آموزشی

Critical Pedagogy, democratic education, educational equality, empowering education