محمدمهدی سوری - دانشجوی دکتری بهداشت محیط، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان
فائزه سعیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
رسا صفائی نمین - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
رسول صفائی نمین - دانشجوی دکترا جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز
سیدمحمدرضا شهابی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

با توجه به رشد و توسعه کشور و تغییر در الگوی زندگی مردم از جامعه تولید کننده به یک جامعه مصرف کننده میزان تولید پسماند و نوع آن دستخوش تغییرات شده است. از سوی دیگر رواج فرهنگ مصرف گرایی و استفاده از مواد یکبار مصرف در جامعه باعث کاهش بیش از پیش منابع طبیعی و انرژی شده است. با توجه به اینکه اصلاح الگوی مصرف نیاز به فرهنگ سازی داشته و زمان طولانی نیاز است تا یک رفتار اجتماعی تغییر کند. پسماند به عنوان منبع مهمی از مواد مطرح هستند و بنابراین در مدیریت پسماند باید به نوعی از مدیریت برپایه چرخه مواد تاکید شود. با این وجود بخش قابل توجهی از پسماند جمع آوری شده در شهرک قابل بازیافت است. مطالعات در سایر شهرک های صنعتی در کشور نیز نشان می دهد که بخش بزرگی از پسماندهای شهرک های صنعتی در ایران قابل بازیافت هستند. پسماندها به عنوان یکی از معضالت محیط زیست پدیده ای شناخته شده می باشد و چگونگی مدیریت حجم انبوه پسماندهای شهری از سالیان گذشته جزئی از شرح وظایف مدیران و مسئولان شهری می باشد. تولید کننده مشارکت مردم در مدیریت پسماند دارای مزایای بسیاری است با مشارکت مردم هزینه های پسماند کاهش می یابد، محیط زیست به شکل مناسب حفظ و پایداری آن حفظ می شود، مواد پسماند به شکل مناسبی از هم جدا و تفکیک می گردد. با تفکیک پسماندهای تر و تبدیل آن به کمپوست، روزانه حجم زیادی از خاک کشور احیا می شود. جمع آوری جداگانه مواد قابل بازیافت علاوه بر حفظ سرمایه، زیبایی و سلامت محیط زیست موجب کاهش هزینه جمع آوری پسماندهای خانوار خواهد شد. جداسازی در مبدا و کاهش اثرات زیانبار حاصل از تداخل پسماندهای گیاهی با پسماندهای ویژه و مضر باعث بالا رفتن کیفیت کود تولیدی و کاهش بیماری ها می شود. امروزه آگاهی در ارتباط با مدیریت زباله های تولید شده در خدمات مراقبتهای پزشکی در سراسر جهان در حال افزایش است . در کشورهای در حال توسعه عدم آگاهی کارکنان و مدیران در مورد معضالت پسماندهای بیمارستانی و عدم وجود سرمایه کافی جهت تهیه بیخطرسازها از مشکلات عمده در زمینه مدیریت پسماند محسوب می شود.

مدیریت پسماند، بازیافت، مدیریت پسماند و بازیافت