عبدالباسط فتحی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی راه و ترابری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیکی، تهران، ایران
آرمان یارعلی - کارشناسی ارشد مهندسی راه و ترابری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران
پژمان علی پناه - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی راه و ترابری، دانشگاه پیام نور، مرکز عسلویه، تهران، ایران

مقاومت سازه ای مصالح غیرچسبنده روسازی که با مدول برجهندگی بیان می شود شباهت بیشتری با شرایط واقعی دارد. مدول برجهندگی از تقسیم تنش انحرافی به کرنش برگشت پذیر به دست می آید که برای تعیین آن نیاز به تجهیزات پیچیده، گران (دستگاه سه محوری سیکلی) و افراد متخصص بوده و انجام این آزمایش در کارگاه های مختلف امکان پذیر نیست. آزمایش DCP به علت تخریب بسیار کم، جزء آزمایش های میدانی نیمه مخرب به شمار می آید. در این روش، مقدار نفوذ مخروط در لایه های غیرچسبنده روسازی به ازای تعداد ضربات وارده، اندازه گیری و میزان مقاومت آنها مشخص می شود. این دستگاه ساده و ارزان است، آزمایش آن در محل انجام می شود و در مدت زمان نسبتا کوتاهی مقاومت سازه ای تمام لایه های غیرچسبنده روسازی را ارزیابی می کند. در این تحقیق ضمن معرفی دستگاه DCP و آشنایی با عملکرد آن، روش انجام آزمایش با این دستگاه بررسی شد و همچنین آین آزمایش بر روی ۱۶ نقطه از مصالح بستر راه اصلی سنندج-مریوان (محور تودار-شویشه) انجام و پس از تحلیل مشخص شد همبستگی قوی بین نتایج آزمایش DCP با شاخص نفوذ DPI و CBR وجود دارد.

؛DCP، CBR، روسازی، مقاومت، آزمایش