فاطمه اخوان صالح - گروه مدیریت مالی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
دنیا رمضانی - گروه مدیریت مالی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

شرکت های نوپا برای تبدیل شدن به یک کسب و کار گسترش پذیر نیاز به سرمایه دارند؛ در واقع، خلق شرکتی بزرگ ازاهداف آن ها است. همچنین این شرکت ها نوآور هستند. کسب و کارهای گسترش پذیر، پتانسیل رشد بالایی را دارا هستند وبه همین دلیل ریسک بالایی را نیز متحمل می شوند. کمبود سرمایه یکی از عوامل مهم در ورشکست شدن بسیاری از اینکسب و کارها است، به همین علت کارآفرینان با بدست آوردن وجوه لازم، این کسب و کارهای نوپا را سازماندهی و اداره میکنند. سرمایه گذاران خطرپذیر افرادی هستند که با توجه به ریسک بالایی که متحمل می شوند، در این گونه کسب و کارهاسرمایه گذاری می کنند و به دنبال آن بازده و سود بالایی را نیز کسب می کنند؛ می توان گفت که سرمایه گذاران مخاطرهپذیر در معرض ریسک های سیستماتیک و غیر سیستماتیک هستند، در حالیکه سرمایه گذاران فعال در بورس فقط در معرضریسک های سیستماتیک قرار گرفته اند. به طور کلی این سرمایه گذاران، شرکت های نوپا را تامین مالی می کنند؛ وجوهسرمایه گذاران مخاطره پذیر در صندوق های سرمایه گذاری جسورانه مدیریت می شود که مسولیت این صندوق ها بر عهدهشرکت های مخاطره پذیر خواهد بود. این پژوهش ضمن تعریف سرمایه گذاری مخاطره پذیر و اهمیت شرکت های نوپا، بهبررسی تاریخچه این نوع سرمایه گذاری در ایران و دیگر کشورهای جهان می پردازد. همچنین روش تامین مالی و چگونگیرشد شرکت های نوپا را نیز بیان می کند.

شرکت های نوپا، کارآفرینان، سرمایه گذاران خطرپذیر، تامین مالی، صندوق های سرمایه گذاری جسورانه