تارا بازدار - گروه خوردگی و حفاظت از مواد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
عبدالمجید اسلامی - مدیر گروه مهندسی خوردگی و حفاظت از مواد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
احمد منشی - گروه مهندسی مواد، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران گروه مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان،
فاطمه سادات سیدان - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
علیرضا عباسلو - مدیر تحقیق و توسعه مجتمع مس شهربابک، شهربابک، ایران

در این تحقیق روکش آلومینیم فسفات آمورف بر روی سطح فولاد ضد زنگ ۳۱۶ کم کربن برای افزایش سختی و مقاومت شیمیایی اعمال گردید. آمورف بودن به معنی نداشتن ساختار کریستالی و مرز دانه در نتیجه نداشتن ضعف های مربوط به این دو پارامتر است. در این سنتز از محلول های پیشساز آلومینیم نیترات نه آبه و پنتاکسیدفسفر در اتانول استفاده شد. ۱۵ دقیقه تا دمای ۷۰ درجه سانتیگراد حرارت داده شد تا سل شفافی با ۷۵ درصد وزنی آلومینیم فسفات و نسبت مولی آلومینیم به فسفر ۷۵/۱ حاصل شود. بعد از اجرای عمل فعالسازی سطح صفحات فولادی و غوطه وری در سل آلومینیم فسفات در سه مرحله یک دقیقه ای به مدت ۲۴ ساعت در ۶۵ درجه سانتیگراد خشک و ۳۰ دقیقه در ۵۰۰ درجه سانتیگراد حرارت دهی شد. الگوی تفرق اشعه ایکس وجود هلال فاز آمورف را نشان دادکه با مقداری آلومینیم اضافی کنترل می شود. تصاویر میکروسکوب الکترونی روبشی و آنالیز طیف سنجی نشان داد که کنده شدن روکش در نمونه های فعال شده با ماربل بهتر از آکوارجیا و لوریا می باشد. آزمون میکروسختی بر روی نمونه عملیات حرارتی شده در ۵۰۰ درجه سانتیگراد حاکی از افزایش حدود سه برابری سختی در مقایسه با فلز زیر لایه بود.

آلومینیم فسفات آمورف, پوشش, سختی, فولاد