سعید یوسفی بابادی - Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of guilan
حسن دانشمندی - Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of guilan

مقدمه: کاهش آمادگی عملکردی در سالمندان که شامل قدرت عضلانی، انعطاف پذیری، تعادل، چابکی، سرعت گام برداشتن و آمادگی قلبی تنفسی می شود، کیفیت زندگی را به طور منفی تحت تاثیر قرار می دهد. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات واقعیت مجازی برآمادگی عملکردی سالمندان بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد، بدین منظور ۲۴ نفر سالمند، در محدوده سنی ۷۵-۶۰ سال به صورت غیر تصادفی در دسترس به عنوان نمونه تحقیق انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه، تجربی (تعداد= ۱۲نفر با میانگین سنی ۸۰/۳±۵۰/۶۶) و کنترل (تعداد= ۱۲نفر با میانگین سنی ۲۷/۳±۷۵/۶۶) تقسیم شدند. پس از گرفتن پیش آزمون با استفاده از آزمون های آمادگی عملکردی سالمندان، مداخله در طی ۹ هفته، هر هفته ۳ جلسه به مدت یک ساعت به صورت یک روز در میان اجرا گردید و پس از پایان جلسات تمرینی از آن ها پس آزمون گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار ۲۴ SPSS و در سطح معنا داری "۰۵/۰=P"صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات واقعیت مجازی برآمادگی عملکردی سالمندان، آزمون ۸ فوت برخاستن و رفتن (۰۰۱/۰=P)، نشستن و برخاستن از صندلی (۰۰۲/۰=P)، جلو بازو (۰۰۲/۰=P)، ۲ دقیفه پیاده روی (۰۰۵/۰=P)، کشش پشت (۰۰۱/۰=P)و نشستن روی صندلی و رساندن دست به جلو (۰۰۱/۰=P) تاثیر معناداری داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر می رسد، می توان از برنامه تمرینی واقعیت مجازی به عنوان یک روش تمرینی جدید برای بهبود پارامترهای آمادگی عملکردی افراد سالمند در برنامه های روزانه مراکز سالمندان استفاده کرد.مقدمه: کاهش آمادگی عملکردی در سالمندان که شامل قدرت عضلانی، انعطاف پذیری، تعادل، چابکی، سرعت گام برداشتن و آمادگی قلبی تنفسی می شود، کیفیت زندگی را به طور منفی تحت تاثیر قرار می دهد. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات واقعیت مجازی برآمادگی عملکردی سالمندان بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد، بدین منظور ۲۴ نفر سالمند، در محدوده سنی ۷۵-۶۰ سال به صورت غیر تصادفی در دسترس به عنوان نمونه تحقیق انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه، تجربی (تعداد= ۱۲نفر با میانگین سنی ۸۰/۳±۵۰/۶۶) و کنترل (تعداد= ۱۲نفر با میانگین سنی ۲۷/۳±۷۵/۶۶) تقسیم شدند. پس از گرفتن پیش آزمون با استفاده از آزمون های آمادگی عملکردی سالمندان، مداخله در طی ۹ هفته، هر هفته ۳ جلسه به مدت یک ساعت به صورت یک روز در میان اجرا گردید و پس از پایان جلسات تمرینی از آن ها پس آزمون گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار ۲۴ SPSS و در سطح معنا داری "۰۵/۰=P"صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات واقعیت مجازی برآمادگی عملکردی سالمندان، آزمون ۸ فوت برخاستن و رفتن (۰۰۱/۰=P)، نشستن و برخاستن از صندلی (۰۰۲/۰=P)، جلو بازو (۰۰۲/۰=P)، ۲ دقیفه پیاده روی (۰۰۵/۰=P)، کشش پشت (۰۰۱/۰=P)و نشستن روی صندلی و رساندن دست به جلو (۰۰۱/۰=P) تاثیر معناداری داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر می رسد، می توان از برنامه تمرینی واقعیت مجازی به عنوان یک روش تمرینی جدید برای بهبود پارامترهای آمادگی عملکردی افراد سالمند در برنامه های روزانه مراکز سالمندان استفاده کرد.مقدمه: کاهش آمادگی عملکردی در سالمندان که شامل قدرت عضلانی، انعطاف پذیری، تعادل، چابکی، سرعت گام برداشتن و آمادگی قلبی تنفسی می شود، کیفیت زندگی را به طور منفی تحت تاثیر قرار می دهد. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات واقعیت مجازی برآمادگی عملکردی سالمندان بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد، بدین منظور ۲۴ نفر سالمند، در محدوده سنی ۷۵-۶۰ سال به صورت غیر تصادفی در دسترس به عنوان نمونه تحقیق انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه، تجربی (تعداد= ۱۲نفر با میانگین سنی ۳/۸۰±۶۶/۵۰) و کنترل (تعداد= ۱۲نفر با میانگین سنی ۳/۲۷±۶۶/۷۵) تقسیم شدند. پس از گرفتن پیش آزمون با استفاده از آزمون های آمادگی عملکردی سالمندان، مداخله در طی ۹ هفته، هر هفته ۳ جلسه به مدت یک ساعت به صورت یک روز در میان اجرا گردید و پس از پایان جلسات تمرینی از آن ها پس آزمون گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار ۲۴ SPSS و در سطح معنا داری "۰۵/۰=P"صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات واقعیت مجازی برآمادگی عملکردی سالمندان، آزمون ۸ فوت برخاستن و رفتن (۰/۰۰۱=P)، نشستن و برخاستن از صندلی (۰/۰۰۲=P)، جلو بازو (۰/۰۰۲=P)، ۲ دقیفه پیاده روی (۰/۰۰۵=P)، کشش پشت (۰/۰۰۱=P)و نشستن روی صندلی و رساندن دست به جلو (۰/۰۰۱=P) تاثیر معناداری داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر می رسد، می توان از برنامه تمرینی واقعیت مجازی به عنوان یک روش تمرینی جدید برای بهبود پارامترهای آمادگی عملکردی افراد سالمند در برنامه های روزانه مراکز سالمندان استفاده کرد.

Virtual reality, Exercise Therapy, Aging, Rehabilitation, واقعیت مجازی, تمرین درمانی, سالمندی, توانبخشی