بابک گلچین - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
حسین پوربابا - دانش آموخته مقطع کارشناسی ارشد مهندسی عمران - راه و ترابری، سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای، تبریز
میلاد مرادی سارخانلو - دانش آموخته مقطع کارشناسی مهندسی عمران، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
علی علیپور - دانش آموخته مقطع کارشناسی ارشد مهندسی عمران - راه و ترابری – دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهر، اهر
فریبا کریمیان خسروشاهی - مدیر کنترل کیفیت شرکت آذربام، کارشناس ارشد مهندس شیمی، تبریز

کیفیت مصالح به کار رفته در لایه های روسازی به خصوص در لایه آسفالت تاثیر قابل توجهی بر عملکرد روسازی راه ها دارد. مخلوط آسفالتی ترکیبی از قیر، مصالح سنگی و فیلر با مشخصات فنی معین است. ترکیب فیلر و قیر معمولا ماستیک آسفالت نامیده می شود. این ماده به عنوان یک ماده چسبناک می تواند مصالح سنگی را به هم بچسباند. در این تحقیق، اثر سیمان و آهک هیدراته بر روی رفتار ماستیک آسفالت بررسی می شود. بدین منظور، سیمان و آهک هیدراته به مقدار ۱۰ % و ۲۰ % درصد وزنی قیر، به قیر ۱۰۰ - ۸۵ اضافه شده و سپس با انجام آزمایشات رئومتر تیرچه خمشی و رئومتر برش دینامیکی به بررسی خواص رئولوژیکی ماستیک ها، قبل از پیرشدگی، بعد از پیرشدگی کوتاه مدت و پیرشدگی بلند مدت پرداخته می شود. بررسی نتایج نشان می دهد افزودن این مواد با درصدهای مختلف و از انواع مختلف، باعث اثر متفاوت در خواص رئولوژیکی ماستیک ها می شود. افزایش آهک هیدراته و سیمان باعث سفتتر شدن بیشتر قیر پایه در دماهای بالا (دماهای مربوط به خرابی شیارافتادگی) و دماهای میانی (دماهای مربوط به خرابی خستگی) شده ولی آهک هیدراته سفتی نسبتا کمتری از خود در مقایسه با سیمان نشان می دهد. همین پدیده در دماهای پایین (دمای مربوط به ترک های حرارتی) نیز اتفاق می افتد.

سیمان، آهک هیدراته، ماستیک، رئومترتیرچه خمشی، رئومتر برش دینامیکی