مهرداد مرتضائی - کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران
سعید حمزه یی - کارشناسی ارشد مهندسی علوم خاک، دانشگاه تهران
نادر غفاری - کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه قم

اجرای پروژه های راه در مناطق سردسیر، همواره پیمانکاران، مشاوران و کارفرمایان را با چالش هایی روبه رو می کند. از این میان، پیمانکاران به دلیل وقفه در عملیات اجرایی در شرایط آب وهوایی سرد، خواب هزینه های مربوط به ماشین آلات، تجهیز کارگاه، مصالح و تجهیزات، حفظ منابع انسانی کلیدی و سایر هزینه های جاری و ثابت اعمالی بر پروژه ها، شرایط پیچیده تری را متحمل می شوند. ازجمله راه حل های قابل بحث در اجرای روکش راه ها در مناطق سردسیر که اخیرا نیز بسیار موردتوجه محققین در سراسر دنیا قرارگرفته است، اجرای روکش آسفالت گرم به جای آسفالت داغ متداولمی باشد. تکنولوژی مخلوط آسفالتی گرم مزایای وسیعی از منظر محیط زیستی، فنی و اقتصادی در صنعت روسازی فراهم می کند. به طورکلی مخلوط اسفالتی گرم مجموعه ای از تکنولوژی هایی است که اختلاط و تراکم مخلوط آسفالتی را در دمای پایین تری نسبت به دمای متداول مورد نیاز در آسفالت داغ امکان پذیر می کند که اساس این امر کاهش ویسکوزیته ماده چسباننده آسفالت است. روش های مختلف طراحی و ساخت آسفالت گرم، ویژگی های عملکردی مختلفی از مخلوط نهایی را سبب می گردد. در این مقاله به بررسی انواع روش های ساخت مخلوط آسفالتی گرم و مقایسه آنها از منظرزیست محیطی، اقتصادی و فنی پرداخته می شود. بررسی ها نشان داد؛ مخلوط های آسفالتی گرم ضمن کاهش آلودگی های زیست محیطی و انرژی مصرفی، در صورت کاربرد صحیح می توانند مشخصات فنی و عملکردی را نیز بهبود دهند

مخلوط آسفالت گرم، آب وهوای سرد، ارزیابی فنی و اقتصادی