نادرقلی ابراهیمی - استادیار، پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری
علی اکبر داودی راد - مربی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی مرکزی

به­ منظور بررسی و مقایسه تاثیر واحد­های­ زمین شناسی در میزان رسوب­دهی حوزه آبخیز قره کهریز شهرستان اراک ابتدا با تلفیق نقشه ­های پایه شامل تیپ اراضی، زمین شناسی، شیب و پوشش گیاهی، نقشه واحدهای کاری تعیین شد. سپس از طریق مدل MUSLE میزان رسوب­دهی سیلابی در هر یک از واحدهای همگن برآورد شد. در راستای اهداف تحقیق واحد­هایی که­ از نظر مساحت گسترش زیادی در منطقه داشت و همچنین، از نظر کاربری اراضی­، شیب و پوشش گیاهی تقریبا یکسان بوده و تنها تفاوت آن ها مربوط به جنس سازندهای زمین شناسی بود، انتخاب شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد،­ بیشترین رسوب­ دهی را ترکیبی از واحد­های­ مارنی و آهکی منطقه به خود اختصاص داده است. میانگین رسوب دهی در زمان سیلاب های منفرد در این واحد حدود ۱۳.۳۴ تن در هکتار برآورد می­شود. کمترین میزان رسوب دهی مربوط به واحد JS است که متشکل از ماسه سنگ های ژوراسیک  بوده که میزان رسوب دهی آن در حدود ۰.۲۰ تن در هکتار برآورد می­شود.

سازندهای زمین شناسی, فرسایش پذیری, ماسه سنگ, واحدهای همگن, MUSLE ‎