علی خرم دوست - گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، صندوق پستی: ۷۷۵-۱۴۵۱۵، تهران ایران
منصور عاشور - پژوهشکده ی کاربرد پرتوها، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۳۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران ایران
کمال صابریان - پژوهشکده ی مواد و سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران ایران
اکرم عیدی - گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، صندوق پستی: ۷۷۵-۱۴۵۱۵، تهران ایران

در این پژوهش در دماهای مختلف نانوذره­های منگنز فریت (۴O۲MnFe) با روش هم­رسوبی شیمیایی ساخته شده و با کیتوزان روکش شدند (۴O۲Ch-MnFe). مغناطش نانوذره­ها به وسیله دستگاه مغناطیس­سنج ارتعاشی (VSM) بررسی شده و از الگوی پراش پرتو ایکس (XRD) مشخص شد که نانوذره­ها دارای ساختار اسپینلی مکعبی هستند. نانوذره­های ساخته شده با وجود داشتن ساختار مناسب بلوری و شکل مکعبی دارای مغناطیس­پذیری بسیار ناچیزی هستند. سپس نانوذره­ها در سه دمای ۳۰۰، ۴۰۰ و C˚۵۰۰ تحت عمل گرمایش قرار گرفتند. از دمای ۳۰۰ تا C˚ ۴۰۰، خاصیت مغناطیسی و اندازه­ی نانوذره­ها روند افزایشی داشت ولی بعد از آن در دمای C˚ ۵۰۰ این روند سیر نزولی را نشان داد. بنابراین می­توان گفت دمای C˚ ۴۰۰ مناسب­ترین دما برای مغناطیس­پذیری این نانوذره­ها است. نتیجه­های حاصل از دستگاه مغناطیس­سنج ارتعاشی نشان داد که افزایش اندازه­ی نانوذره­ها باعث افزایش تعداد گشتاور­های مغناطیسی می­شود و در نتیجه از این نانوذره­ها می­توان به عنوان ماده­ی حاجب در تصویرگیری تشدید مغناطیسی استفاده کرد.

نانوذره های منگنز فریت, هم رسوبی شیمیایی, مغناطش, تصویرگیری تشدید مغناطیسی