ابوالفضل مازندرانی - ۱. پژوهشکده ی پلاسما و گداخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی، صندوق پستی: ۵۱۱۱۳-۱۴۳۹۹، تهران- ایران
شروین گودرزی - ۱. پژوهشکده ی پلاسما و گداخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی، صندوق پستی: ۵۱۱۱۳-۱۴۳۹۹، تهران- ایران
حسن غفوری فرد - ۲. دانشکده ی مهندسی برق، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، صندوق پستی ۴۴۱۳-۱۵۸۷۵، تهران ایران
علی اسکندری - ۳. پژوهشکده ی کشاورزی هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی، صندوق پستی: ۴۹۸-۳۱۴۸۵، کرج- ایران
شیوا شه شناس - ۴. گروه علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر، صندوق پستی: ۵۳۸۱۶۳۷۱۸۱، شبستر - ایران

شبیه ­سازی یک بعدی پلاسمای تخلیه ­ی سد دی­ الکتریک صفحه ­ای با استفاده از نرم­ افزار کامسول انجام شد. تاثیر ضخامت و ضریب دی ­الکتریک، ولتاژ و بسامد اعمال­ شده به الکترودها بر تغییرات دما و چگالی الکترون مورد مطالعه قرار گرفت. نتیجه­ های به دست آمده نشان داد که افزایش ولتاژ، بسامد، ضریب گسیل الکترون ثانویه ­ی الکترود و ضریب دی­ الکتریک باعث افزایش چگالی الکترون می­ شود درحالی که افزایش ضخامت دی­ الکتریک، چگالی الکترون را کاهش می­ دهد. افزایش ولتاژ از ۵ تا kV ۵۰، سبب افزایش چگالی الکترون از ۱۰۱۷×۴ به ۳-m ۱۰۱۸×۲/۳ شد، با افزایش بسامد از ۲۰ تا kHz ۵۰، چگالی الکترون از حدود ۱۰۱۷×۹۶/۱ تا حدود ۳-m ۱۰۱۷×۵/۳ افزایش یافت. در این شبیه ­سازی ­ها مشاهده­ شد که افزایش ولتاژ، بسامد و ضخامت دی ­الکتریک باعث افزایش دمای الکترون می­ شود درحالی که افزایش ضریب دی­ الکتریک و ضریب گسیل الکترون ثانویه ­ی الکترود، اثرهای متفاوتی دارند. از نتیجه­ های به دست آمده مشخص شد که بدون نیاز به اعمال ولتاژ و بسامد بالا؛ با تغییر جنس و ابعاد دی ­الکتریک و جنس الکترودها می­ توان چگالی الکترون را تا مرتبه ­ی ۳-m ۱۰۱۸ افزایش داد.

شبیه سازی, چگالی الکترون, دمای الکترون, پلاسما, کامسول