محمد مسعود طاهری - دانشگاه صنعتی اصفهان،اصفهان،ایران
مهدی علی زاده - دانشکده مهندسی مواد/دانشگاه صنعتی اصفهان
عباس بهرامی - هیات علمی

در این پژوهش رفتار فرسایشی چدن داکتیل آستمپرشده کاربیدی و چدن داکتیل آلیاژی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. به این منظور نمونه های مربعی شکل با ابعاد ۳ سانتی متر و ضخامت ۱ سانتی متر تهیه شد. نمونه های چدن داکتیل آلیاژی تحت عملیات حرارتی آستمپرینگ قرار گرفتند. بررسی های ریزساختاری با استفاده از میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی و آنالیز EDS انجام شد. قبل از آزمون فرسایش سختی و زبری نمونه ها اندازی گیری شد. نمونه ها در پنج زاویه ی ۳۰، ۴۵، ۶۰، ۷۵ و ۹۰ درجه تحت آزمون فرسایش قرار گرفتند. نمودار کاهش وزن استاندارد بر حسب زاویه رسم شد که نشان داد نمونه داکتیل آستمپرشده کاربیدی در همه زوایا مقاومت فرسایشی بهتری دارد. نتایج ازمون پراش پرتو ایکس از سطح نمونه ی چدن داکتیل آستمپرشده کاربیدی قبل و بعد از آزمون فرسایش نشان داد نمونه دارای ۳۸ درصد آستنیت باقی مانده است که بعد از آزمون فرسایش استحاله تحت کرنش پیدا کرده است و به مارتنزیت تبدیل شده است. آزمون ریزسختی سنجی روی نمونه چدن داکتیل آستمپرشده کاربیدی بعد از آزمون فرسایش انجام شد و نشان داد به دلیل استحاله در سطح سختی سطح آن از ۴۴۶ ویکرز به ۵۳۱ ویکرز افزایش پیداکرده است. همچنین تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی از سطح فرسایش شده نمونه ها نشان داد مکانیزم غالب فرسایش در زوایای کم (۳۰ تا ۶۰ درجه) برش و شخم زنی می باشد و در زوایای بالا (۶۰ تا ۹۰ درجه) مکانیزم غالب ترک و میکروترک می باشد.

فرسایش , چدن داکتیل استمپرشده کاربیدی , عملیات حرارتی استمپرینگ , ریزساختار