حسام عبدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی هوافضا، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران
مهدی فکور ثقیه - دانشیار مهندسی مکانیک، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران
مهران شهریاری - مربی مهندسی مکانیک، پژوهشکده سامانه های ماهواره، پژوهشگاه فضایی

با توجه به اینکه در سامانه های فضایی هر زیرسیستم و قطعه دمای عملکردی معینی را دارد، لذا طراحی یک زیرسیستم کنترل حرارت که بتواند این بازه های دمایی را در محدوده مشخص حفظ کند لازم و ضروری است. در هر حال محیط ناشناخته فضا باعث می شود که منابع حرارتی مدل شده در تحلیل های حرارتی و شبیه سازی با آنچه در واقعیت به وقوع می پیوندد متفاوت باشد. همچنین زیرسیستم های مولد حرارت در داخل ماهواره ممکن است بر اثر خطاهای موجود، شار حرارتی بیشتر از آنچه در کاتالوگ آنها ثبت شده است، تولید نمایند. این منابع عدم قطعیت در تولید گرما اگر به درستی مدل نشوند، می تواند باعث عدم توانایی زیرسیستم کنترل حرارت در تامین الزامات حرارتی ماهواره شود. در این تحقیق طراحی زیرسیستم کنترل حرارت یک ماهواره نمونه در مدار لئو ( LEO ) با ملاحظات قابلیتاطمینان مد نظر است. مدل سازی ماهواره نمونه در یک محیط نرم افزاری صورت می پذیرد که قابلیت طراحی و شبیه سازی، در نظر گرفتن کوپلینگ های حرارتی بین قطعات، تعیین شرایط و تاثیرات مداری و اعمال شارهای حرارتی را داشته باشد. در ادامه با شناسایی عوامل ایجاد کننده عدم قطعیت و بررسی دیاگرام های حرارتی و نتایج حاصل از این عدم قطعیت ها و شکست ها بر روی المان فرض شده، مدل منطق ارزیابی شکست برای حصول اطمینان از عملکرد زیرسیستم کنترل حرارت ارائه می شود. از طریق این مدل می توان تمام نواقص احتمالی و پایداری زیرسیستم حرارتی طراحیشده نسبت به تغییر در شرایط محیطی را بررسی کرد.

تحلیل حرارتی، ماهواره ، سامانه های فضایی، طراحی زیرسیستم کنترل حرارت، قابلیت اطمینا