شهرام نواواجاری - دانشجوی دکترا، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
ایرج مغفوری مقدم - دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
علیرضا شهیدی - دکترا، سازمان زمین شناسی واکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
حمید نظری - دانشیار، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران

نهشته های الیگوسن- میوسن ایران بین دو فاز کوهزایی پیرینین و پاسادنین قرارگرفته است. این نهشته ها در حوضه پشت کمان ایران مرکزی، سازند قم نامیده می شوند. رخنمون های مناسبی از سازند قم در شمال ایران مرکزی وجود دارند. به منظور مطالعه ریززیست چینه نگاری و تحلیل محیط رسوبی این سازند، سه برش سطحی در شمال باختر شهرک درجزین،کوه بنک و باختر اروانه در شمال باختر- باختر شهر سمنان انتخاب شد. در این برش هاسازند قم با ناپیوستگی فرسایشی بر روی سازند قرمز زیرین و با همین گونه در زیر کنگلومرای دارای میان لایه های ماسه سنگی مربوط به  میوسن پیشین،که هم ارز با سازند قرمز بالایی است، قرار می گیرد. ترکیب سنگ شناسی اصلی سازند قم در ناحیه مورد بررسی، تناوب سنگ آهک و مارن بوده که دارای میان لایه هایی از سنگ های تخریبی نیز می باشد. عضوها و زیرعضوهای ناحیه الگوی سازند قم در اینجا قابل مشاهده نبوده و تنها می توان بر مبنای ویژگی سنگ شناسی  واحدهای سنگی، محلی برای آن در نظر گرفت. بر پایه روزن بران شناسایی شده، سن سازند قم در شمال باختر-باختر سمنان (زون در جزین- افتر)، که در زون ساختاری- رسوبی البرز مرکزی قرار دارد، آشکوب بوردیگالین از میوسن پیشین می باشد که معادل زیست زون Borelis melo curdica-Borelis melo است.

میوسن˓بوردیگالین, زیست چینه نگاری, ریزخساره, ایران مرکزی