نبی موسی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت توسعه ی پایدارروستایی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
زهرا خوشنواز - دانشجوی کارشناسی ارشدجغرافیا و برنامه ریزی گردشگری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی،دانشگاه زنجان ایران
پارسا پاشایی - دانش آموخته کارشناسی ارشدجغرافیا وبرنامه ریزی روستایی، دانشکده ی جغرافیا، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.
مفید شاطری - استادیارجغرافیا وبرنامه ریزی روستایی، گروه جغرافیا، دانشکده ی جغرافیا، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.

ریک جامعه اطلاعاتی، دانش و مهارت انسانها سرمایههای آن جامعه محسوب میشوند. پیشرفت جوامع بشری درعصرحاضر به علت پیدایش بسترهای مناسب که یکی ازمهمترین آنها فناوری ارتباطات و اطلاعات است، به دوراز دغدغه مکان جغرافیایی و فواصل آنها با مراکز تمدن، تنها با اتکای به دانش وتوانمدی ریتی آنها امکانپذیراست. بهرهگیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات میتواند سبب توانمندسازی و تاثیرگذاری آگاهانه این قشر فراموش شده درروند پایداری محیط روستاهای کشورگردد و توجه به آموزشهایICTروستایی میتواند از ابعادمختلف درتوسعه پایدارروستایی موثرواقع شود. این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی (در بخش توصیفی از آماره های میانگین، درصد فراوانی و در بخش استنباطی از مقایسه میانگین و آزمون اسپیرمن استفاده شده است) در راستای توسعه پایدار سکونتگاههای روستایی دهستان بشیوه پاطاق انجام گرفته است که اطلاعات از روش میدانی (۲۲۰پرسشنامه) واسنادی به دست آمده و نتایج حاکی ازآن است که، رابطه معنی داری بین فناوری اطلاعات و ارتباطات و توسعهی روستایی در سطح خیلی بالایی وجود داشت بهطوری که روستای پاطاق با درجه توسعه یافتگی ۶۷۴/۰ در رتبه اول و روستای کوسهها با درجهی توسعه یافتگی ۲۸۹/۰ در رتبه اخر قرار گرفتند. که از دلایل عدم تاثیرگذاری می توان به موقعیت بخش مورد مطالعه و سطح پایین سواد روستاییان و عدم امکانات کافی برای استفاده عموم از این فناوری شاره کرد. بنابراین، مسئولین اجرایی محدودهی مورد مطالعه پیشنهاد میگردد اقدام به تاسیس دفتر فناوری اطلاعات و ارتباطات در روستای ذکر شده کنند تا بدین وسیله شکاف ایجاد شده در توسعه یافتگی روستای مذکور نسبت به روستاهای دیگر برطرف شود.

جامعه ی اطلاعاتی, مدیریت روستا, توانمندسازی, توسعه ی پایدار, دهستان بشیوه پاطاق