سمیه پرهام - دکترا، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
علیرضا پیریایی - دکترا، مدیریت اکتشاف، شرکت ملی نفت ایران، تهران، ایران
منصور قربانی - استادیار، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
سید رضا موسوی حرمی - استاد، دانشگاه فرودسی مشهد، مشهد، ایران

کرتاسه پسین در زاگرس تحت تاثیر یک تکتونیک ناحیه ای قرار گرفته که منجر به توسعه حوضه پیش بوم در شمال شرقی صفحه عربی شده است. در برخی نواحی نیز تکتونیک محلی مرتبط با ساختمان های نمکی رسوبات را تحت تاثیر خود قرار داده است. یکی از بازه های زمانی که می توان تحولات تکتونیکی-رسوبی رادر آن مستندسازی کرد زمان ماستریشتین است. در این مطالعه نهشته های ماستریشتین در شرق ناحیه فارس شامل بخش بالایی سازند گورپی و سازند تاربور در امتداد یک نگاره با جهت شمال غربی–جنوب شرقی مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس مطالعات رسوب شناسی انجام گرفته بر روی این نهشته ها ۱۴ رخساره شناسایی شده است. این رخساره ها در ۵ کمربند رخساره ای پهنه کشندی، لاگون محصور ولاگون باز، ریف و دریای باز در چارچوب یک پلاتفرم کربناته از نوع شلف نهشته شده اند. بر اساس مطالعات چینه نگاری سکانسی۳ سکانس رسوبی در این توالی شناسایی شده است. تطابق برش های مورد مطالعه درامتداد نگاره انتخابی نشان می دهد که نهشته های ماستریشتین بر روی بخش های مرتفع پیش برآمدگی در حوضه پیش بوم زاگرس تشکیل شده اند. پیش برآمدگی مذکور توپوگرافی نسبتا هموژنی داشته و فضای رسوب گذاری در امتداد این نگاره تقریبا یکنواخت بوده و باعث تشکیل ضخامت نسبتا یکنواختی از نهشته ها در این زمان شده است. تنها برش نمک ده کویه از روند کلی ضخامت تبعیت نمی کند که علت آن کاهش فضای رسوب گذاری به علت وجود ساختمان نمکی در این برش است.

نهشته های ماستریشتین, سازند تاربور, ناحیه فارس